حشمت الله قضایی، فرزند میرزا خسرو قضایی، در سال 1263 (ش.) در نهاوند همدان به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی و متوسطه در علوم قدیمه، مدتی را نزد پدرش كه از ملاكین نهاوند بود، به كار پرداخت. سپس به پیشكاری حكومتی و همچنین كار در گمركات داخلی مشغول شد.
وی در سال 1297 (ش.) به عدلیه پیوست و ریاست ابتدایی محكمه و در سال 1299 (ش.) ریاست دادگستری ملایر را بر عهده گرفت. در سالهای 1302-1300 (ش.) مدعی‌العموم بدایت تهران شد. پس از گشایش دادگستری نوین، در امتحان قضایی 1305 (ش.) شركت كرد و با رتبه پنج قضایی به مدعی‌العمومی همدان منصوب شد و كمی بعد عضویت استیناف مركز را بر عهده گرفت.
دیگر عناوین شغلی او عبارتند از: رئیس شعبه اول بدایت اصفهان (1308 ش.)، رئیس بدایت مشهد (1312 ش.)، رئیس شعبه محكمه استان خراسان (1314 ش.)، رئیس استیناف استان فارس (1316 ش.)، رئیس دادگستری استان هفتم (1318 ش.)، رئیس دادگستری استان دهم (1320 ش.)، رئیس دیوان كیفر (1320 ش.)، رئیس هیئت تجدیدنظر املاك واگذاری (1322 ش.)، رئیس دادگاه استان یك و دو (1323 ش.)، مستشار دیوان عالی كشور (1325 ش.)، رئیس شعبه 8 دیوان عالی كشور (1325 ش.)، رئیس شعبه 5 دیوان عالی كشور (1328 ش.)، رئیس شعبه 10 دیوان عالی كشور (1329 ش.)، رئیس شعبه 5 دیوان عالی كشور (1331 ش.)، دادستان كل كشور (نهم آذر 1331 ش.).
وی در طول خدمات قضایی خود به عنوان الگویی بارز برای قضات محترم و جوان شناخته شد و یكی از قضات عالی مقام دادگستری به شمار می‌آمد. او در تیرماه 1344 (ش.) بازنشسته شد.
حشمت الله قضایی، در سال 1344 (ش.) در تهران چشم از جهان فرو بست. پیكرش در ابن‌بابویه شهر ری تهران به خاك سپرده شده است.
منبع: مبارکيان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالی حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان 1377
دیدگاهتان را بنویسید