عباسعلی بشیر فرهمند، فرزند میرزا موسی خان، در سال 1292 (ش.) در شیراز به دنیا آمد. پس از طی دوره ابتدایی، سیكل اول متوسطه را در مدرسه علمیه و سیكل دوم را در دبیرستان شاهپور شیراز به پایان رساند (13-1309 ش.). سپس در وزارت پست و تلگراف استخدام شد و به عنوان كارمند تلگرافخانه مشغول به كار گردید. در سال 1312 (ش.) وارد مدرسه عالی حقوق و علوم سیاسی (دانشكده حقوق تهران) شد و در كنار تحصیل به كار در دفتر محكمه جنجه شعبه ششم (عضو افتخاری) پرداخت اما پس از مدتی به علت تداخل كار و تحصیل، از عدلیه استعفا داد.
در سال 15-1314 (ش.) در رشته حقوق قضایی و سپس حقوق دیپلماسی، فارغ التحصیل شد و در سال 1316 (ش.) پس از خدمت نظام وظیفه، به استخدام وزارت دادگستری درآمد.
عناوین شغلی وی عبارتند از: دادیار درجه دوم دادسرای شیراز (مهر 1313 ش.)، دادیار درجه دوم دادسرای شیراز، بازپرس شعبه اول دادسرای تهران، رئیس شعبه 6 دادگاه شهرستان تهران، رئیس شعبه اول دادگاه جنجه نظامی موقت تهران، رئیس دادگاه املاك واگذاری شده وزارت دادگستری، دادستان دیوان كیفر، بازرس ویژه وزارتی، رئیس شعبه 5 دادگاه عالی ارتش، مستشار دیوان عالی كشور، معاون پارلمانی وزارت دادگستری، معاون فنی وزارت دادگستری (دوم فروردین 1341 ش.)، مدیر كل اداره ثبت (1342 ش.)، رئیس شعبه چهارم دیوان عالی كشور (1345 ش.).
بشیر یكی از اعضای شركت كننده در كنفرانس سال 1352 (ش.) در واشنگتن بود و سال‌ها در شورای عالی ثبت املاك عضویت داشت. آقای بشیر فرهمند، مدتی نیز رئیس كمیسیون مشورتی امور بین المللی بود. ایشان مقررات بین‌المللی وصیت را یكنواخت كرده‌اند. وی یكی از قضات نیكنام و عالی رتبه دادگستری و در علوم و فنون حقوق قصایی بی‌نظیر بود.
عباسعلی بشیر فرهمند در اوایل دهه 1360 (ش.) بدرود حیات گفت.
منبع: قضاوت آنلاین
دیدگاهتان را بنویسید