دكتر ابوالقاسم گرجی، در تاریخ 1300 (ش.) در خانوادهای اهل علم و دین به دنیا آمد. فراگیری علم را از مكتب خانه آغاز كرد و بعدها به تشویق پدرش به تحصیل علوم قدیم روی آورد. در ابتدا به فراگیری صرف و نحو، منطق، معانی و بیان و سپس به فقه و اصول در سطوح ابتدایی، متوسطه و عالی پرداخت و به حد بالایی بر علوم فلسفه و عرفان تسلط یافت.
اساتید دكتر گرجی عبارت بودند از: سید محمد قصیر، شیخ محمدحسین بروجردی، آیت الله آقا شیخ محمدرضا تنكابنی و آیت الله آقا میرزا محمدعلی شاه آبادی. پس از پایان دوره سطح، نزدیك به دو سال نیز دروس خارج را در محضر آیت الله تنكابنی (فقه و اصول) و چند ماهی نیز در محضر آیت الله العظمی بروجردی كسب فیض كردند. در سال 1322 (ش.) برای تكمیل تحصیلات فقهی به نجف اشرف رفت و از محضر استادان و آیات عظام آن دیار به ویژه استاد آیت الله العظمی خوئی بیش از یك دوره علم اصول، كتابهای بیع، صلوه، خمس و مقدمه تفسیر و فروع علم اجمل را فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید.
پس از بازگشت به ایران، وارد دانشكده معقول و منقول (الهیات) تهران شد. در سال 1335 (ش.) لیسانس فقه و مبانی حقوق اسلامی، در سال 1338 (ش.) مدرك فارغ التحصیلی دوره فلسفه و حكمت اسلامی و در سال 1342 (ش.) با ارائه پایان نامه عمومات عقود و ایقاعات دكترای خود را دریافت كرد. از سال 1349 (ش.) به تدریس در دانشكده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران پرداخت و نیز در دورههای عالی كارشناسی ارشد و دكترای حقوق خصوصی و حقوق كیفری به تدریس ادامه میدهد. دكتر گرجی در اواسط دهه 1360 (ش) عهدهدار ریاست دانشگاه تهران بود.
آثار تالیفی و تحقیقی دكتر گرجی كه برخی از آنها كتاب سال و كتاب ده سال اول انقلاب اسلامی شده است، عبارتند از: 1- تحقیق در زمینه سید مرتضی (دو جلدی) 2- در تفسیر جوامع الجامع (سه جلدی) 3- ادبیات عرب 4- تاریخ علم اصول 5- مقالات حقوقی (دو جلدی) 6- مسائل الخلاف 7- تاریخ فقه 8- مقالات متعددی كه عناوین مهم آنها عبارتند از: شروط كلی قرارداد، حقوق جزای عمومی، قرارداد تضمینی، وعده الاصول، حقوق جزای اختصاصی ، ولایت فقیه، حكومت و قانون، ولایت و امامت، احكام خصوصی و عمومی، طبرسی و جوامع الجامع، طبرسی و توصیه كلمه.
دکتر ابوالقاسم گرجی در 7 اسفند 1389 به علت کهولت سن در گذشت.
منبع: قضاوتآنلاین به نقل از مبارکیان، عباس، چهره ها در تاریخچه نظام آموزش عالی حقوق و عدلیه نوین، چاپ اول، انتشارات پیدایش، تابستان ۱۳۷۷
دیدگاهتان را بنویسید