خاطره عیسی رحیمی-دکترای حقوق تجارت بین الملل (نفت و گاز) از دکتر اسدالله امامی
یکی از اولین دروسی که در رشته حقوق در هر دانشگاهی تدریس می شود، مقدمه علم حقوق نام دارد. بنده این درس را با ایشان گذراندم، و بسیار واضح است که تدریس این درس علی الخصوص برای ایشان و آن هم برای یک دانشجوی جدیدالورود کار بسیار پر دردسری می باشد. علی ای حال ایشان با متانت و صبر و بردباری بسیار، قواعد اولیه حقوق را به ما آموزش دادند…
ایام امتحانات فرا رسید و اگر اشتباه نکنم، آخرین امتحان ما نیز مقدمه علم حقوق بود، امتحانی ساده، ولی من نمره ۱۶ شده بودم، در حالی که خودم می دانستم که هیچ اشتباهی نداشتم، لذا به نمره اعتراض نمودم.
دکتر امامی برگه بنده را ملاحظه فرمود و معلوم شد که سوال آخر را تصحیح نکرده اند، لذا فرمودند:
«اصلاً نگران نباشم زیرا نمره را درست خواهند کرد»
هر چه منتظر ماندم هیچ تغییری در نمره مشاهده نکردم و در ابتدای ترم دوم با دکتر دیدار داشته و موضوع را بیان کردم. معلوم شد که برگه امتحانی من گم شده و ایشان نتوانسته کاری بکند.
در واقع جالبترین قسمت این خاطره حداقل برای خودم، جایی است که وقتی در ترم ۴ بعد از گذشتن ۳ ترم، کتاب حقوق خانواده ای که ایشان به همراهی دكتر سید حسین صفایی نوشته‌اند را نزدشان بردم تا با نوشتن نکته ای در کتاب، آن را به خط زیبای خویش مزین نمایند، ایشان هنوز آن نمره ندادنِ مقدمه علم حقوق در خاطرشان بود و از بنده ناچیز پوزش نمودند، که واقعا اوج تواضع و فروتنی این مرد بزگوار را می رساند.
بسیار دوست دارم مطلبی که ایشان در کتاب نوشت را حسن ختام این خاطره نمایم:
«علم و هنر، تاج سر آفرینش می‌باشند»
منبع: قضاوت آنلاین به نقل از وبلاگ حقوق
دیدگاهتان را بنویسید