نقص الگوی پاشیدن خون و آنالیز لکه های خونی برای اثبات وقوع جرم

نقص الگوی پاشیدن خون در پزشکی قانونی بعد از 40 سال مشخص شد

مدارک علمی که پزشکان قانونی ارائه می کنند، فقط بخشی از دلایلی است که مرجع قضایی با آن روبرو می شود. در پزشکی قانونی سعی می شود تا پازل‌ها را کنار هم گذارند و یک تصویر کلی و جامع ارائه نمایند که همیشه بر اساس یک سری اطلاعات و مفهوم اصلی است که برای شروع کار به آنان داده شده است و وقتی آن مفهوم متفاوت، اشتباه و یا غیرقابل قبول باشد، کار حسابی سخت می شود.

یکی از ادله اثبات قتل، وجود لکه‌های خون مقتول روی البسه مظنون است. برای بررسی صحت تعلق این لکه‌ها، آن‌ها در آزمایشگاه پزشکی قانونی مورد آنالیز قرار می دهند. بیش تر از 40 سال است که آنالیز الگوهای خونی یکی از ابزارهای پزشکی قانونی است. در برخی موارد نیز برای پی بردن به نحوه پاشیدن لکه های خونی روی لباس مظنون، از الگوی پاشیدن خون استفاده می شود و به این طریق الگوهای خونی کشف شده از صحنه جنایت بازسازی می شود. با این که نتایج ظاهری حاصله و استدلال های علمی  پزشکان قانونی ممکن است قانع کننده به نظر آید، اما گاهی اوقات همه داستان را بازگو نمی کند.

تا قبل از پرونده «شان جن کینز» پزشکان قانونی الگوی پاشیدن خون را بی نقص تصور می کردند اما این پرونده بی عیب بودن آن را زیر سئوال برد و متخصصین این تکنیک را وادار کرد تا مدارک ناشی از پاشیدن خون را دقیق تر از همیشه مورد بررسی قرار دهند.

پرونده شان ثابت کرد، با این که الگوهای پاشیدن خون می تواند داستان قتل را بازگو کند، اما همه چیز به کسی که آن را تفسیر می کند، بستگی دارد.

مدرک اصلی این پرونده تعداد 158 لکه میکروسکوپی خون بود که روی لباس شان جن کینز پیدا شده بود. در آن زمان همین مدرک کافی بود تا هیأت منصفه وی را به قتل عمد دختر خوانده‌اش بیلی جو محکوم کند یا حداقل پلیس این‌طور فکر می کرد اما شان خودش در تمام مدت زندانی بودن، اصرار بر بی‌گناهی داشت و در صدد اثبات آن بود.

وقتی شان در زندان بود، وکلای او تلاش زیادی کردند تا متخصصین جدیدی پیدا کنند که اظهارات شان را در مورد خونی که روی لباسش پیدا شد، تأیید کنند. آنها امیدوار بودند که این بتواند هیأت منصفه را قانع کند. فرجامخواهی آنان در ماه اوت سال 2004 قبول شد و دو مدرک مهم جدید به پرنده اضافه شد و مدارک پزشکی جدیدی که از اظهارات اولیه شان حمایت می کردند، رو شدند.

پروفسور دیوید دنیسون شواهدی یافت که ثابت می کرد بیلی جو از عارضه ریوی نادری به نام«آمفیزم بینابینی ریه» رنج می برد که باعث می شود فشار هوا در ریه های بیلی بالا رود. با بازسازی این عارضه، او  نشان داد که آن حباب می توانست با قدرت کافی برای پاشیدن خون به روی لباس های شان جن کینز بترکد و این اظهاراتِ شان را در مورد پاشیدن خون تأیید کرد.

با ارائه مدارک جدید، هیأت منصفه دادگاه فرجام، حکم قبلی را باطل و تقاضای محاکم جدید کردند و شان با وثیقه آزاد شد اما ماجرا به این سادگی نبود، شان مجبور بود برای بار سوم هم محاکمه شود، چون در دو محاکمه قبلی، دوباره هیأت منصفه بخاطر پیچیدگی شواهد و مدارک، به اتقاق رأی نرسید.

حال، همه چیز به آن ذرات ریز خون و نتیجه آنالیز قانونی بستگی داشت. در مورد لکه های خون، با حدود 30 متخصص از سراسر جهان، توسط طرفین پرونده مشاوره شد. Joe Slemko کانادایی یکی از متخصصینی بود که تفسیر جدیدی از مدارک ارائه داد. او بیان داشت:

« الگوی خونی که بیشتر از همه توجه مرا جلب کرد، الگویی بود که روی قسمت سینه کت دیدم  که یک الگویی فشرده با وسعت محدود بود که فقط می توانست در اثر بازدم ایجاد شده باشد.»

هیأت منصفه دو دادگاه تجدیدنظر آخر موفق نشده بودند به رأی اکثریت برسند. روز 9 فوریه سال 2006 میلادی، جن کینز در دادگاه اولت بیلی رسماً بی گناه شناخت و تبرئه شد. او در همه شش سالی که در زندان بود، هیچگاه اظهارات خود را تغییر نداد، و هرچند که نمی دانست خون چگونه روی لباسش پاشیده شد ولی قطعاً بیلی جو را به قتل نرسانده بود. او بعد از آزادی از زندان به خبرنگاران گفت:

«قاتل بیلی جو به خاطر اشتباه پلیس در تحقیقات و این که مصمم بودند، به هر قیمتی که شد، مرا محکوم کنند، شناسایی نشد مأمورینی که این پرونده را پیگیری می کردند، اصلاً صلاحیت نداشتند و کورکورانه عمل کردند. این پرونده باید خیلی فوری با یک تیم جدید که حاضر باشند همه انرژی خود را برای شناسای قاتل بیلی جو صرف کنند، دوباره به جریان افتد.»

هرچند قاتل بیلی جو تا به امروز دستگیر نشده است اما با تفسیر درست الگوی پاشیدن خون روی لباسِ شان، یک بی‌گناه از مجازات نجات یافت.

براستی، اگر چنین پرونده ای در کشور ما تشکیل می شد، به نظر شما سرانجام مظنون چه فرجامی پیدا می کرد، نظرتان را در بخش دیدگاه با ما در میان بگذارید.