رئيس جمهور به موجب اكثريت مطلق آراء عمومي انتخاب مي گردد چنانچه در مرحله اول انتخابات رياست جمهوري آراء كافي حاصل نگرديد مرحله دوم در دومين “ يكشنبه ” انجام مي پذيرد .
در دومين مرحله ، صرفاً آن دو نامزدي كه پس از كناره گيري دو نامزد اول در اولين مرحله ، بيشترين آراء را به خود اختصاص داده اند ، مي توانند درانتخابات شركت نمايند .
دعوت به رأي گيري با اعلاميه دولت آغاز مي گردد . انتخاب رئيس جمهور جديد بايد حداقل 20 روز و حداكثر 35 روز قبل از اتمام دوره رياست جمهوري قبلي انجام پذيرد .
چنانچه تصدي مقام رياست جمهوري به هر علتي امكان پذير نگردد و يا پس از اعلام دولت به شوراي نگهبان درباره وجود مانع دراعمال تصدي و تأييد اين امر توسط اكثريت مطلق اعضاء شورا ، ( به استثناء موارد مذكور در اصول 11و 12اين قانون ) موقتاً رئيس مجلس سنا عهده دار اين امر ميگردد . و چنانچه رئيس مجلس سنا هم براي اجراء اين وظايف عذر داشته باشد ، وظايف به عهده دولت محول خواهد شد .
در صورتي كه شوراي نگهبان رأي به دائمي بودن مانع در تصدي رياست جمهوري بدهد رأي گيري براي انتخاب رئيس جمهور بايد پس از سپري شدن حداقل 20 روز و حداكثر 35 روز پس از تاريخ بوجود آمدن محظور و با تشخيص شوراي نگهبان مبني بر وجود مانع ، انجام مي پذيرد ، مگر اين كه از سوي شوراي نگهبان وضعيت ، اضطراري تشخيص داده شود .
چنانچه تا 7 روز قبل از تاريخ پايان مهلت معرفي نامزدهاي رياست جمهوري فردي كه حداكثر 30روز قبل از تاريخ مذكور علناً نامزدي خود را اعلام نموده ، فوت نمايد يا موانعي برايش ايجاد گردد شوراي نگهبان ميتواند تاريخ انتخابات را به تأخير بياندازد
در صورت فوت يا ايجاد مانع براي يكي از دو نامزدي كه بهترين موقعيت را در اولين دور انتخابات قبل از كناره گيري احتمالي بدست آورده اند ، شوراي نگهبان اعلام مي نمايد كه بايد مجدداً تمام مراحل انتخابات تجديد شود .در صورت فوت يا بروز موانع براي يكي از دو نامزد در دومين مرحله نيز به همين صورت عمل خواهد شد .
در هر شرايطي طبق ضوابط تعيين شده در بند “ 2 ” اصل 61 اين قانون و يا ضوابط مشخص شده جهت معرفي يك نامزد رياست جمهوري توسط قانون خاص كه در اصل 6 اين قانون پيش بيني شده است ، به شوراي نگهبان رجوع خواهد شد . و شوراي نگهبان مي تواند مهلت هاي مذكور در بندهاي مزبور را در صورتي كه رأي گيري بلافاصله پس از 35 روز بعد از تاريخ تصميم شورا انجام نگيرد ، تمديد نمايد . چنانچه اجراي موارد فوق سبب شود كه تاريخ انتخابات دقيقاً در زمان پايان دوره رياست جمهوري واقع شود در اين صورت وي سمت خود را تا تعيين رئيس جمهور جديد حفظ خواهد نمود و به انجام وظايف خود كماكان ادامه خواهد داد .
در صورت تعذر رئيس جمهور و يا درمدت زمان بين تاريخي كه به طور قطعي مانع براي اجراي وظايف رئيس جمـهور اعلام گرديده تا تاريخ انتخابات مربوط به تعيين جانشين وي ، اصول 49 ، 50 ، 89 ، قابل اجراء نمي باشد .
اصل 8
رئيس جمهور نخست وزير را تعيين مي نمايد و قبول استعفاي نخست وزير نيز بر عهده رئيس جمهور است . رئيس جمهور پس از قبول استعفاي نخست وزير ، وزراء را عزل مي نمايد .
رياست هيأت وزيران با رئيس جمهور است .
اصل 10
قوانين پس از تصويب مجلس ظرف پانزده روز از سوي رياست جمهوري به دولت ابلاغ مي گردد . رياست جمهوري مي تواند ظرف مهلت مذكور مجددا قانون را به مجلس اعاده و تقاضاي تجديد ظر در آن را به صورت كلي يا جزئي بنمايد . مجلسين نمي توانند از تقاضاي رياست جمهوري استنكاف نمايند .
رئيس جمهور در طول ايام فعاليت پارلمان ، پس از پيشنهاد دولت و يا پس از پيشنهاد مشترك مجلسين كه در روزنامه رسمي نيز منتشر مي گردد مي تواند لوايحي كه مربوط به قواي حاكمه مي شوند و يا لوايحي كه محتواي آنها امور مربوط به اتحاديه مي باشد و يا هدف آن تصويب معاهده ايست كه هر چند مخالف قانون اساسي نيست
ولي ممكن است كه برروي نظام كشور اثراتي داشته باشد ، را به همه پرسي عمومي بگذارد .
زماني كه لوايح مذكور از طريق همه پرسي مورد تأييد قرار گرفت رئيس جمهور ، در مدت زمان تعيين شده در موارد فوق آن را امضاء خواهد نمود .
اصل 12
رئيس جمهور مي تواند پس از مشورت با نخست وزير و رؤساي مجلسين مجلس شوراي ملي را منحل نمايد ، در اين صورت انتخابات ظرف مدت حداقل 20 روز و حداكثر 40 روز بعد از تاريخ انحلال انجام خواهد شد مجلس شوراي ملي دردومين پنجشنبه بعد از انتخابات رسما تشكيل مي گردد .
چنانچه اين جلسه خارج از ايام فعاليت معمولي مجلس تشكيل بشود ، در اين صورت يك دوره فعاليت خارج از معمول براي مدت پانزده روز شروع مي شود .
انحلال مجدد مجلس درهمان سال مجاز نمي باشد .
رئيس جمهور تصويب نامه ها و آيين نامه هاي صادره را از طرف هيأت دولت را امضاء مي نمايد . وي مقامات لشكري و كشوري را منصوب مي نمايد . تصدي مشاغل و اعطاي نشانهاي زير در هيأت دولت تصويب مي شود :
مشاوران دولت ، نشان شانسوليه لژيون دونور ، سفرا ، مأموريتهاي فوق العاده مشاوران در ديوان محاسبات ، فـرمـانـداران ، نمايندگان دولت در كشورهاي ماوراء بحار ، افسران و رؤساي فرهنگستان و رؤساي ادارات مركزي .
تصدي ساير مقاماتي كه ميبايد در اختيار هيأت دولت باشد و همچنين شرايط تفويض اختيارات رئيس جمهور به هيأت دولت توسط قانون خاصي معين مي شود .
اصل 14
اعطاي استوارنامه سفراء و فرستادگان ويژه به دولتهاي خارجي توسط رئيس جمهور انجام مي گيرد .
همچنين رياست جمهوري استوارنامه سفراء و فرستادگان ويژه خارجي به كشور را مي پذيرد .
فرماندهي كل قوا و رياست شوراها و كميته هاي عالي دفاع ملي با رئيس جمهور مي باشد .
اصل 16
هرگاه نهادهاي جمهوري ، استقلال ملي ، تماميت ارضي ، و يا اجراء تعهدات بين المللي در موارد مهم و اضطراري در معرض مخاطره قرار گيرند و روند عادي و قواي حاكمه مختل گردد ، رئيس جمهور تصميمات مقتضي را پس از مشورت رسمي با نخست وزير و رؤساي مجلسين و رئيس شوراي نگهبان قانون اساسي اتخاذ مي نمايد .
رئيس جمهور از طريق اعلاميه مردم را در جريان امور قرار مي دهد . اين تصميمات مي بايد به گونه اي باشد كه قواي حاكمه بتواند در كوتاه ترين زمان وظايف محوله را در مجراي طبيعي خود انجام دهند .
شوراي نگهبان قانون اساسي در اين خصوص مورد مشورت قرار خواهد گرفت .
در چنين موقعيتي مجلسين مكلف به تشكيل جلسه مي باشند .
مجلس شوراي ملي را نمي توان در زمان اعمال اختيارات فوق العاده مذكور در اين ماده منحل نمود .
رئيس جمهور داراي حق عضو مي باشد .
اصل 18
ارتباط رييس جمهور با مجلسين از طريق پيام انجام مي پذيرد . اين پيام در مجلس قرائت شده و مفاد آن مورد مباحثه قرار نمي گيرد . چنانچه در اين زمان مجلس تعطيل باشد براي استماع پيام رئيس جمهور جلسه فوق العاده تشكيل خواهد گرديد .
تصميمات متخذه از سوي رئيس جمهور به غير از موارد پيش بيني شده در بند 1 اصل 8 و اصول 11 ، 12 بايد علاوه بر امضاء رئيس جمهور به امضاي نخست وزير رسيده و در صورت عدم 61 ، 54 ، 18 ، 16 ، امضاء توسط نخست وزير به امضاء وزراي مسئول برسد .
اصل 20
حكومت ، سياست كشور ، را مشخص كرده و آن را اجرا مي نمايد و دستگاه هاي دولتي و قواي نظامي در اختيار حكومت مي باشند .
حكومت در برابر مجلسين براساس موارد پيش بيني شده در اصول 49 و 50 مسئول مي باشد .
اداره امور حكومت و مسئوليت دفاع ملي با نخست وزير است وي حسن اجراي قوانين را تضمين مي نمايد .
غير از موارد مذكور در اصل 13 ، نخست وزير ، به موجب مقررات ، اعمال حاكميت نموده و مقامات كشوري و لشكري را منصوب مي نمايد . وي مي تواند بعضي از اختيارات خود را به وزراء تفويض نمايد .
درغياب رئيس جمهوري ، نخست وزير و ظايف وي را در شوراها و كميته هاي پيش بيني شده در اصل 15به عهده مي گيرد .
نخست وزير مي تواند به طور استثنايي و به موجب اختيارات مصرح و با داشتن برنامه معين ، در روز مشخص به
جاي رئيس جمهور ، رياست هيأت دولت را به عهده گيرد .
اصل 22
احكام نخست وزير علاوه بر امضاء خود ايشان بايد به امضاء مقام مسئول ديگري نيز برسد ، در غير اين صورت امضاء دوم احكام فوق توسط وزرايي كه مسئول اجراي احكام مزبور هستند انجام مي گيرد .
عضويت در هيأت دولت با نمايندگي پارلمان و نمايندگي اصناف در سطوح كشور و همچنين تصدي مشاغل دولتي و يا هر فعاليت حرفه اي ديگر مغايرت دارد .
در صورت عضويت هريك از افراد فوق در هيأت دولت نحوه تعيين جانشين بوسيله قانون خاص تعيين مي گردد . جانشيني اعضاء پارلمان طبق مفاد اصل 25 انجام مي پذيرد .
اصل 24
پارلمان ، از مجلس شوراي ملي و سنا تشكيل شده است .
نمايندگان مجلس شوراي ملي از طريق آراي عمومي مستقيم انتخاب مي شوند ، نمايندگان مجلس سنا از طريق آراء غير مستقيم انتخاب مي گردند و معرف مجامع مناطق مختلف كشور هستند .
فرانسويان مقيم خارج از كشور نيز داراي نمايندگاني درمجلس سنا مي باشند .
مدت دوره هريك از مجلسين و تعداد اعضاء آن و حقوق و شرايط انتخاب و موارد عدم صلاحيت آنها توسط قانون خاص معين مي گردد . همچنين توسط قانون مذكور شرايط افرادي كه در صورت تعذر نمايندگان ، مي توانند در مجلس شوراي ملي و سنا تا تجديد انتخابات عمومي يا ميان دوره اي همان مجلس به عنوان جانشين آنها انتخاب شوند تعيين مي گردد .
اصل 26
هيچيك از اعضاء پارلمان را نمي توان به دليل اظهار عقيده و رأي در حين انجام وظيفه نمايندگي مورد تعقيب ، بازداشت و توقيف و دستگير و بازجويي يا محاكمه به اتهام جنايت و جنحه قرار داد. جز موارد ارتكاب جرم مشهود يا محكوميت قطعي ، هيچيك از اعضاء پارلمان را نمي توانم طي مدت فعاليت مجلس ، به جرم جنايت يا جنحه تحت تعقيب يا توقيف قرار داد مگر با اجازه مجلسي كه متهم عضو آنست . در صورت تقاضاي هريك از مجلسين تعقيب نماينده آن مجلس متوقف خواهد شد .
تحميل سمت نمايندگي به نمايندگان مجلس ممنوع است . حق رأي نمايندگان مجلس بالاصاله مي باشد . حق رأي نيابتي نمايندگان را استثناء قانون خاص ، اجازه مي دهد . در اين صورت هيچ يك از نمايندگان نمي توانند بيش از يك حق نيابتي قبول نمايند .
پارلمان در طول سال در دو دوره فعاليت عادي با استفاده از اختيارات قانوني خود تشكيل مي شود . اولين دوره فعاليت پارلمان روز دوم اكتبر شروع مي شود كه مدت آن 80 روز بعد از تاريخ افتتاح ميباشد . دومين دوره پارلمان دوم آوريل آغاز مي شود كه مدت آن بيش از 90 روز نمي تواند باشد .چنانچه دوم اكتبر و يا دوم آوريل ، مصادف با يكي از روزهاي تعطيل باشد دوره پارلمان ، دراولين روز غير تعطيل بعد از آن تاريخ افتتاح خواهد شد .
پارلمان به در خواست نخست وزير با اكثريت اعضاء مجلس شوراي ملي براي رسيدگي به دستور جلسه در روز مشخصي تشكيل جلسه فوق العاده مي دهد . زماني كه به درخواست اعضاي مجلس شوراي ملي جلسه فوق العاده تشكيل گرديد ، در صورتي فرمان ختم جلسه داده خواهد شد كه پارلمان به دستور جلسه اي كه به منظور آن تشكيل فوق العاده داده رسيدگي كرده باشد . فرمان مذكور حداكثر ظرف مدت دوازده روز بعد از افتتاح جلسه بايد صادر شود . فقط نخست وزير مي تواند تشكيل جلسه جديدي را قبل از سپري شدن يك ماه از تاريخ فرمان ختم جلسه اول در خواست نمايد .
اصل 30
به غير از زماني كه پارلمان با استفاده از اختيارات قانوني خود تشكيل جلسه مي دهد تشكيل و خاتمه جلسات فوق العاده با فرمان رئيس جمهور انجام مي پذيرد .
اعضاء هيأت دولت مي توانند در مجلسين حضور به هم رسانند و در اين صورت نظراتشان بايدمورد توجه قرار گيرد . مستشاران دولت مي توانند اعضاء هيأت دولت را در پارلمان همراهي نمايند .
اصل 32 رئيس مجلس شوراي ملي براي يك دوره مجلس انتخاب مي شود و رئيس مجلس سنا بعد از هر انتخابات ميان دوره اي انتخاب مي شود .
جلسات مجلسين علني است و گزارش كامل مذاكرات در روزنامه رسمي منتشر خواهد شد . هريك از مجلسين مي توانند به در خواست نخست وزير و يا (10)/(1) اعضاي همان مجلس به طور محرمانه و غير علني تشكيل جلسه دهند .
اصل 34
تصويب قوانين توسط پارلمان صورت مي گيرد . موضوعات مربوط به موارد ذيل توسط قانون مقرر مي گردد : – حقوق مدني و تأمين اصول اساسي شناخته شده به نفع شهروندان به منظور برخورداري از آزاديهاي عمومي – تبعيت مردم از پيشنهادات سازمان دفاع ملي در امور شخصي و مالي . – مليت ، احوال شخصيه ، نظام زوجيت ، انحصار وراثت . – تعريف و تعيين جنايات و جرائم و مجازاتها . – آيين دادرسي كيفري ، عفو و بخشودگي ، تأسيس رتبه هاي قضايي ، وضعيت وپايه هاي قضايي . – ميزان و نحوه اخذ مالياتها و نظام ضرب سكه و چاپ اسكناس . – قانون همچنين مقررات مربوط به موارد ذيل را تعيين مي نمايد : – نظام انتخابات مجالس ملي و مجالس محلي – تأسيس انواع سازمانها – تضمين و تأمين حقوق اساسي شناخته شده به نفع كارمندان كشوري و لشكري دولت . – ملي نمودن مؤسسات اقتصادي صنعتي و انتقال مالكيت آنها از بخش عمومي به بخش خصوصي – قانون ،اصول اساسي مربوط به امور ذيل را مشخص مي نمايد : – امور تشكيلاتي ، دفاع ملي . – اداره امور تشكيلات محلي در محدوده صلاحيتها و منابع آنها – آموزش – رژيم مالكيت حقوق عيني و تعهدات مدني و تجارتي – قانون هاي كار سنديكا و تأمين اجتماعي – قوانين مالي ، درآمدها و هزينه هاي دولت را تحت شرايطي كه در قانون پيش بيني شده است مشخص مي نمايد . – قوانين برنامه ، مذهب و خط مشي عملي اقتصادي و اجتماعي دولت را تعيين مي كند . – مفاد اين اصل توسط يك قانون خاص به طور دقيق تعيين مي گردد .
اعلام جنگ با پارلمان مي باشد .
اصل 36
حكومت نظامي توسط هيأت دولت برقرار مي گردد و ادمه آن براي بيشتر از دوازده روز بايد به تصويب پارلمان برسد .
مواردي كه در حيطه قانون موضوع اصل 34 قرار نمي گيرند مقررات ناميده مي شوند . آن دسته از مصوبات مجلس كه تصميم گيري درباره آنها در حوزه اختيارات دولت بوده است را مي توان پس از بررسي در شوراي دولتي به وسيله فرمان دولت تغيير داد . قوانيني كه پس از اجراي اين قانون اساسي تصويب مي شوند را نمي توان به وسيله فرمان دولت تغيير داد مگر آن كه شوراي نگهبان ، دولت را مرجع صالح براي تصويب آنها بداند .
اصل 38
دولت مي تواند براي اجراي برنامه هاي خود از پارلمان كسب اجازه نمايد كه براي مدتي محدود از طريق اردونانس « (1) تصميماتي اتخاذ نمايد كه اصولا تصميمات مزبور در حكم قانون مي باشند اين » اردونانس ها پس از استعلام نظريه شوراي نگهبان در هيأت دولت به تأييد خواهد رسيد و پس از انتشار قدرت اجرايي مي يابند . ولي چنانچه لايحه دولت در مورد تصويب آنها تا تاريخي كه قانون اعطاء اختيارات را مشخص نموده به مجلس ارائه بشود لايحه مزبور كان لمن يكن تلقي مي گردد ، پس از سپري شدن مدت مذكور در بند اول اين اصل اردونانس ها غير قابل تغيير مي باشد ، مگر به وسيله قانون و در مواردي كه در حيطه اختيارات قوه مقننه قرا رگرفته اند . « پاورقي 1- اردونانس وسيله قانوني مي باشد كه دولت مي تواند به علت فوريت امر در مواردي كه معمولا حتياج به قانون است آن مورد را به طريق مذكور در اصل فوق به اجرا بگذارد » .
پيشنهاد لوايح توسط نخست وزير و اعضاء پارلمان صورت مي گيرد . لوايح كه از طرف دولت پيشنهاد مي شود ابتدا در هيأت دولت پس از اخذ نظر شوراي دولتي در هيأت دولت به تصويب مي رسد و سپس به دفتر يكي از دو مجلس ارائه مي شود . لايحه قانون بودجه بدوا به مجلس شوراي ملي ارائه مي گردد .
اصل 40
پيشنهادات و اصلاحيه هايي كه از طرف اعضاء پارلمان ارائه مي شود چنانچه تصويب آنها سبب كاهش درآمد عمومي و يا افزايش هزينه عمومي گردد قابل طرح نمي باشد .
چنانچه در حين بررسي مجلس ، مشخص گردد كه پيشنهاد و يا اصلاحيه ارائه شده در حيطه قانون قرار نمي گيرد و اين بر خلاف اختيارات محوله مذكور در اصل 38 مي باشد ، در اين صورت دولت مي تواند از پذيرش آن خودداري نمايد . در صورت اختلاف بين دولت و رئيس مجلس مربوطه ، شوراي نگهبان به در خواست يكي از طرفين در ظرف 8 روز تشكيل جلسه مي دهد .
اصل 42
بحث در مورد لايحه قانوني ابتدا در هريك از مجلسين كه لايحه از طرف دولت به آن ارائه شده صورت مي پذيرد . هريك از مجلسين كه متن تصويب شده در مجلس ديگر را دريافت مي دارد آن متن را به رأي خواهد گذاشت .
طرح هاي قانوني ، به در خواست دولت و يا مجلسي كه آن را دريافت نموده به كميسيونهاي مخصوص كه بدين منظور تشكيل شده جهت بررسي ارسال مي شود . در خصوص لوايح و طرحهاييي كه در مورد آنها چنين در خواستي صورت نگرفته است رويه بر اين است كه آنها به يكي از كميسيونهاي دائمي كه تعدادشان به 6 كميسيون درهر مجلس بالغ مي گردد ، ارسال مي شود .
اصل 44
اعضاء پارلمان و اعضاء دولت داراي حق پيشنهاد اصلاحي هستند . بعد از شروع مذاكرات ، دولت مي تواند با بررسي هر اصلاحيه اي كه قبلاً به كميسيون ارجاع نشده است ، مخالفت نمايد . در صورت تمايل دولت ، مجلس تمام يا قسمتي از متن مورد بحث يا اصلاحات پيشنهادي مورد قبول دولت را براي يك مرتبه به رأي مي گذارد .
به منظور تصويب يك متن مشابه مورد قبول هردو مجلس ، به ترتيب مورد بررسي قرار مي گيرد . زماني كه يك لايحه يا طرح قانوني پس از دو شور بررسي به علت عدم توافق بين دو مجلس به تصويب نرسد و يا چنانچه دولت اعلام فوريت نمايد ، نخست وزير مي تواند پس از يك بار بررسي در هريك از مجلسين درخواست تشكيل كميسيون مشترك متشكل از اعضاء مجلسين را بنمايد تا در مورد موضوع مورد اختلاف پيشنهاد خود را ارائه كند . متن تهيه شده توسط كميسون مشترك مي تواند توسط دولت براي تصويب مجلسين ارائه شود . در اين صورت هيچگونه اصلاحيه اي جز با موافقت دولت پذيرفته نمي شود . چنانچه كميسيون مذكور موفق به تهيه متن واحدي نگردد و يا اين متن طبق شرايط پيش بيني شده در بندهاي قبلي به تصويب نرسد دولت مي تواند بعد از يك بررسي مجدد در مجلسين ، از مجلس شوراي ملي بخواهدكه در مورد متن فوق الذكر به طور قطعي تصميم خود را اتخاذ نمايد . در اين صورت مجلس مذكور مي تواند متني را كه توسط كميسيون مشترك تهيه شده و يا آخرين متني كه توسط آن مجلس به رأي گذارده شده و مجلس سنا هم در صورت تمايل در آن اصلاحاتي نموده ، انتخاب نمايد .
اصل 46
قـوانيني كـه قـانـون اسـاسي بــه آنها خصوصيت ويژه اي اعطاء مي كند در شرايط زير تصويب شده و يا تغيير مي يابد . در هريك از مجلسين كه لايحه و يا طرح قانوني مطرح است آن مجلس پس از پانزده روز از تاريخ ثبت آنها ، مي تواند در باره آن شور و رأي گيري نمايد . رويه مذكور در اصل چهلو پنجم در اين مورد قابل اجرا است . معذالك در صورت عدم كسب آراء اكثريت مطلق اعضاء نيز مي تواند مورد تصويب قرار گيرد . قوانين خاص مربوط به سنا بايد به همان طريق توسط مجلسين به تصويب برسد . قوانين خاص پس از تأييد از طرف شوراي نگهبان قانون اساسي امضاء مي گردد .
پارلمان ، لايحه قانون بودجه را به موجب مقررات پيش بيني شده به وسيله يك قانون خاص تصويب مي نمايد چنـانـچه مجلس شــوراي مـلي در اولين بـررسي در مدت 40 روز از تاريخ ثبت لايحه نظـر خـود را اعـلام ننمايـد ، دولت ، مجلس سنا را مطلع مي نمايد و مجلس مزبور بايد ظرف 15 روز تشكيل جلسه دهد . مراحل بعد به موجب مقررات پيش بيني شده در اصل چهل و پنجم عمل شود . چنانچه پارلمان به مدت 70 روز سكوت نمايد ، مي توان متن لايحه را از طريق دستور لازم الاجرا ، به اجرا گذاشت .چنانچه قانون بودجه كه درآمد و هزينه ها و عملكرد را تعيين مي نمايد در زمان معين و جهت امضاء در شروع آن دوره ارائه نشده باشد ، دولت از پارلمان مي خواهد كه به فوريت به او اجازه دريافت مالياتها را داده و از طريق تصويب نامه ، هزينه هاي مورد نظر را به اجرا بگذارد . زماني كه پارلمان تعطيل است مدت پيش بيني شده در اين اصل به حال تعليق در خواهد آمد . ديوان محاسبات ، پارلمان و حكومت را در امر نظارت بر اجراي قوانين مالي همراهي مي نمايد .
اصل 48دستور جلسه روزانه مجلسين در مورد لوايح تقديمي از سوي دولت و يا طرحهاي قانوني كه مورد تأييد دولت قرار گرفته است ، برحسب اولويت و به ترتيب مقرر توسط دولت تعيين مي گردد . براي سؤالات اعضاء پارلمان و پاسخ هاي دولت نيز يك جلسه در هفته بر حسب اولويت منظور خواهد شد .
نخست وزير بعد از اتخاذ تصميم در هيأت دولت در مورد برنامه خود و يا احتمالا در مورد ارائه يك خط مشي كلي سياسي ، از مجلس شوراي ملي درخواست رأي اعتماد مي نمايد . مجلس شوراي ملي پس از رأي گيري مي تواند دولت را استيضاح كند . چنين اقدامي منوط به موافقت حداقل (10) /(1) اعضاء مجلس شوراي ملي مي باشد . رأي گيري نمي تواند قبل از 48 ساعت پس از تاريخ ثبت آن موضوع صورت گيرد . تنها آرايي كه پاسخ مثبت به استيضاح مي دهند شمرده خوهند شد ، استيضاح پس از تحصيل آراء اكثريت اعضاء صورت خواهد گرفت . چنانچه در اين خصوص اكثريت آراء حاصل نگردد امضاء كنندگان آن ، حق پيشنهاد استيضاح ديگري در همان دوره را ندارند مگر در شرايط پيش بيني شده در بند ذيل نخست وزير مي تواند ضمن درخواست تصويب يك لايحه از مجلس شوراي ملي ، درخواست رأي اعتماد نيز بنمايد ، در اين صورت اگر مجلس به دولت رأي اعتماد بدهد فرض براين خواهد بود كه آن لايحه تصويب شده است مگر اين كه ظرف 24 ساعت بعد از درخواست رأي اعتماد ، مجلس دولت را مورد استيضاح قرار دهد و آن استيضاح طبق بندهاي قبل به تصويب مجلس برسد . نخست وزير مي تواند پس از اعلام سياست كلي خود از مجلس سنا نيز خواستار رأي اعتماد گردد .
اصل 50
در صورتي كه مجلس شوراي ملي موضوع استيضاح را به تصويب برساند و يا برنامه دولت يا سياست كلي دولت را در نمايد ، نخست وزير بايد استعفاي خود را تقديم رئيس جمهور نمايد .
براي اجراء نمودن مفاد اصل 49 اتمام دوره هاي عادي يا فوق العاده اجبارا به تاخير خواهند افتاد .
اصل 52
مذاكره درمورد معاهدات و امضاء آنها بر عهده رئيس جمهور است . شرح كامل مذاكراتي كه به منظور عقد يك قرار داد بين المللي انجام مي شود و نيار به امضاء رئيس جمهور ندارد به اطلاع وي خواهد رسيد .
تأييد و امضاء معاهدات صلح و تجارتي و معاهدات يا قرار دادهاي مربوط به سازمانهاي بين المللي و امور مالي دولت كه موجب تعهد مالي و تغييراتي در ضوابط قانوني مي گردند و همچنين مواردي كه مربوط به احوال شخصيه مي شوند و بالاخره معاهداتي كه موجبات جدا شدن بخشي از كشور و يا الحاق به كشور و يا هرگونه تغييرات سرزميني ديگر مي گردند ، تأييد و يا امضاء آن معاهدات امكان پذير نمي باشد مگر به موجب قانون . معاهدات مذكور پس از تأييد و يا امضاء قابليت اجرايي خواهند يافت .
هرگونه تحولات و تغييرات ارضي بدون رضايت مردم آن سرزمين معتبر شناخته نخواهد شد .
اصل 54
چنانچه رئيس جمهور ، نخست وزير با رؤساي هريك از مجلسين اظهار نمايند كه يكي از تعهدات بين المللي كشور مغاير با قانون اساسي مي باشد ، اجاره تأييد و يا تصويب آن معاهده قبل از آن كه تجديد نظر در قانوني اساسي انجام شود ، امكان پذير نمي باشد .
معاهدات يا قراردادهايي كه به صورت قانوني تأييد گرديده و به امضاء رسيده اند از تاريخ انتشار نسبت به قوانين داخلي ارجحيت دارند مشروط بر اين كه طرف ديگر قرار داد يا معاهده تعهدات خود را نيز اجرا نمايد .
اصل 56
شوراي نگهبان داراي 8 عضو است كه براي مدت 9 سال انتخاب گرديده و انتخاب مجدد آنها جايز نيست . (3)/(1) اعضاء شوراي نگهبان هر سه سال يك بار تغيير مي يابند . 3 عضو شوراي مزبور توسط رئيس جمهور و 3 عضو توسط رئيس مجلس شوراي ملي و 3 عضو ديگر توسط رئيس مجلس سنا انتخاب مي گردند . علاوه بر 9 عضو پيش بيني فوق ، رؤساي جمهوري قبلي كشور طول مدت عمد عضو شوراي نگهبان خواهند بود .
رئيس شوراي نگهبان توسط رئيس جمهور انتخاب مي گردد . در صورت تساوي گيرد وي داراي رأي تعيين كننده مي باشد .
تصدي مقام وزارت و عضويت پارلمان براي اعضاء شوراي نگهبان ممنوع مي باشد . ساير ممنوعيت ها به موجب قانون خاص تعيين مي گردد .
اصل 58
مسئوليت نظارت برحسن اجراي قانون انتخابات رياست جمهوري بر عهده شوراي نگهبان است .
شوراي مذكور به اعتراضات رسيدگي كرده و نتايج انتخابات را اعلام مي نمايد .
در صورت اعتراض ، نسبت به حسن اجراي انتخابات اعضاي مجلس شوراي ملي و مجلس سنا ، شوراي نگهبان نظارت كامل مي نمايد .
اصل 60
شوراي نگهبان بر حسن اجراي همه پرسي نظارت نموده و نتايج آن را اعلام نمي نمايد .
قوانين خاص قبل از تصويب و همچنين آيين هامه هاي داخلي مجلسين قبل از اجراء بايد به شوراي نگهبان ارسال شود تا مطابقه آنها با قانون اساسي اعلام گردد .
در مورد قوانين عادي نيز رئيس جمهور ، نخست وزير ، رئيس مجلس شوراي ملي ، رئيس مجلس سنا و يا 60 تن از نمايندگان مجلس و يا 60 تن از سناتورها قبل از امضا قوانين مي توانند تقاضاي ارجاع آنها را به شوراي نگهبان بنمايند .
در موارد پيش بيني شده در دو بند فوق ، شوراي نگهبان بايد ظرف يك ماه تشكيل جلسه داده و به موضوع رسيدگي نمايد .معذالك در صورت فوريت مدت مزبور براساس درخواست دولت به 8 روز تقليل مي يابد .
در صورت ارجاع قانون به شوراي نگهبان ، مهلت مقرر جهت امضاء به حالت تعليق در مي آيد .
اصل 62
هرگاه شوراي نگهبان ، قانوني را مخالف با قانون اساسي اعلام نمايد نمي توان آن را توشيح نموده و به اجراء درآورد .
تصميمات شــوراي نگهبان قابل اعتراض نيستند و براي قواي حاكمه متصديان اداري وقضايي لازم الرعايه مي باشند .
نحـوه اداره امـور شـوراي نگهبـان و روش رسيـدگي و مهـلت اعتراض در شوراي نگهبان را قانون خاص معين مي نمايد .
اصل 64
رئيس جمهور با همكاري شوراي عالي قضايي استقلال قوه قضايي را تضمين مي نمايد .
تشكيلات قضايي به موجبات قانون خاص معين مي گردد . قضات نشسته غير قابل تغيير مي باشند .
رياست شوراي عالي قضايي با رئيس جمهور است . وزير دادگستري به موجب قانون سمت معاونت حقوقي را دارا مي باشد .
شوراي عالي قضايي متشكل از 9 عضو منتخب از طرف رئيس جمهور بوده و بر اساس قانون خاص تعيين مي گردند .
شوراي عالي قضايي براي انتصاب قضات نشسته و رياست دادگاه استيناف بـه ديـوان عـالـي كشور پيشنهاد مـي نمايد . انتصاب قضات نشسته ديگر بنا به پيشنهاد وزير دادگستري و به موجب قانون خاص توسط شورا انجام مي گيرد ، در مورد عفو مجرمين شوراي عالي قضايي به موجب قانون خاص مورد مشورت قرار مي گيرد .
شوراي عالي قضايي به عنوان دادگاه انتظامي قضات به تخلفات قضات نشسته رسيدگي مي كند . در اين صورت رياست شورا به عهده رئيس شعبه اول ديوان عالي كشور است .
اصل 66
هيچ كس را نمي توان بدون دليل توقيف نمود . قوه قضائيه كه حافظ آزادي افراد مي باشد به موجب قانون مسئول اجراي اين اصل مي باشد .
“ ديوان عالي عدالت ” از بين اعضـاي مجلس شوراي ملي و سنا به تعداد مساوي توسط دو مجلس تشكيل مي شود . اين اصل در هر تجديد انتخاب مراعات مي گردد . رئيس ديوان از بين اعضاي ديوان انتخاب مي گردد . تشكيلات و آيين دادرسي ديوان توسط قانون خاص پيش بيني مي گردد .
اصل 68
رئيس جمهور در انجام وظايف محوله از مسئوليت مبراست ، مگر در مورد ارتكاب خيانت بزرگ .
رئيس جمهور تنها به وسيله مجلسين و از طريق رأي گيري علني و تصويب اكثيت مطلق اعضاي مجلسين مورد اتهام قرار مي گيرد . دراين صورت دادرسي به عهده ديوان عالي عدالت مي باشد . اعضاي حكومت از نظر كيفري در حين انجام وظايف محوله مسئول مي باشند ، اعمال آنها از زمان ارتكاب به صورت جنايت و جنحه شناخته مي شود . در صورت توطئه اعضاي حكومت بر عليه امنيت كشور آيين دادرسي ديوان عالي عدالت شامل آنها و شركاء آنان مي باشد . در موارد پيش بيني شده در اين بند ، ديوان عالي بايد تعاريف جرم ، جنايت و تعيين مجازات را مطابق قانون كيفري نافذ در زمان وقوع جرم ارتكابي رعايت نمايد .
در صورت تقاضاي دولت “ شوراي اقتصادي و اجتماعي ” در مورد لوايح قانوني و ايين نامه ها و تصويب نامه ها و همچنين در مورد پيشنهادات قانوني كه ارائه گرديده است ، اعلام نظر مي نمايد . يكي از اعضاء شورا را مي توان براي تشريح نظر شورا در موارد فوق جهت حضور در پارلمان انتخاب نمود .
اصل 70
دولت همچنين مي تواند درباره تمام مسائلي كه جنبه اقتصاد و اجتماعي دارند و جمهوري و يا اتحاديه نسبت به آنها ذينفع مي باشند از شورا نظر خواهي كند . هر لايحه قانوني و يا هر برنامه اي كه جنبه اقتصادي اجتماعي دارند جهت كسب نظر به شورا ارائه خواهد شد .
تركيب شوراي اقتصادي و اجتماعي و مقررات داخلي آن به وسيله قانون خاص مشخص مي گردد .
اصل 72
تشكيلات كشوري جمهوري عبارتند از : بخش ، استان ، سرزمينهاي ماوراء بحار و تشكيلات ديگري كه آزادانه توسط شوراهاي محلي به موجب قانون اداره مي گردند .
در استانها و سرزمينهاي ماوراء بحار نماينده دولت موظف است كه منافع ملي ، كنترل ادارات و حسن اجراي قانون را مد نظر قرار دهد .
ايالات ماوراء بحار با توجه به مقتضيات و نيازمنديهاي محلي خود مي توانند رژيم قانوني و سازمان اداري خود را مشخص نمايند .
اصل 74
سرزمينهاي ماوراء بحار جمهوري داراي نظام خاصي هستند كه منافع خود را جزو منافع جمهوري مي دانند . تعيين اين نظام و تغيير در آن پس از مشورت با مجلس سرزمين مربوطه به وسيله قانون صورت مي گيرد .
در مورد شهرونداني كه داراي وضعيت حقوق مدني مشابهي نيستند مفاد اصل 34 اين قانون اساسي اجرا مي گردد . اين افراد تا زماني كه از حقوق مدني خود صرف نظر نگرده اند در وضعيت كنوني خويش باقي خواهند ماند .
اصل 76
سرزمينهاي ماوراء بحار مي توانند وضعيت خود را در داخل جمهوري حفظ نمايند . چنانچه آنها از طريق مجلس تمايل خود را به حفظ وضعيت خود در داخل جمهوري مدت زمان پيش بيني شده در بند اول اصل 91 به تصويب برسانند ، مي توانند تبديل به يك استان ماوراء بحار جمهوري گرديده و يا خود تشكيل گروه داده و يا با سرزمينهاي ديگر عضو اتحاديه به صورت واحد در آيند .
در اتحاديه اي كه طبق اين قانون اساسي تشكيل مي شود دولتها از حق خود مختاري برخوردار بوده و اداره امور خود را به صورت آزاد و دمكراتيك به عهده دارند ، اتباع اتحاديه كه داراي وضعيت مشابهي هستند از حقوق مساوي برخوردارند وصرفنظر از دارا بودن نژاد و مذهب داراي وظايف يكساني هستند .
اصل 78
حوزه صلاحيت اتحاديه شامل سياست خارجي ، دفاعي ، سياست پولي ، سياست اقتصادي و مالي مشترك و همچنين سياست مواد اوليه استراتژيك مي گردد به علاوه به غير از توافق مخصوص ، نظارت بر امور قضايي ، آموزش عالي ، سازمانهاي عمومي حمل و نقل خارجي و ارتباطات ، نيز در حوزه صلاحيت اين اتحاديه ها قرار دارند ، به موجب موافقت نامه هاي خاص مي توان صلاحيت هاي اتحاديه ها را به يكديگر واگذار نمود .
در صورتي كه دولتهاي عضو طبق مفاد پيش بيني شده در اصل 76 تمايل خود را به حفظ وضعيت خويش در داخل جمهوري اعلام نمايند از مزاياي اصل 77 برخوردار خواهند گرديد . تا تاريخ تصويب مقررات لازم براي به اجرا گذاردن اين فصل ، مسئله مربوط به صلاحيت مشترك توسط جمهوري حل و فصل خواهد شد .
اصل 80
رئيس جمهور رياست اين اتحاديه را داراست . اتحاديه داراي يك شوراي اجرايي ، يك سنا و يك ديوان داوري مي باشد .
دولتهاي عضو اتحاديه در انتخابات رياست جمهوري طبق مفاد اصل 6 شركت مي نمايند . رئيس جمهور به عنوان رئيس اتحاديه ، در هريك از كشورهاي عضو داراي نماينده مي باشد .
اصل 82
رياست شوراي اجرايي اتحاديه با رئيس اتحاديه است . اين شورا تشكيل شده است از نخست وزير و رئيس دولت هريك از كشورهاي عضو اتحاديه و وزراء مربوط به اتحاديه .
شوراي اجرايي نحوه همكاري اعضاء اتحاديه را برحسب برنامه دولت و ادارات دولتي تنظيم مي نمايد . تشكيلات و نحوه اداره شوراي اجرايي به وسيله يك قانون خاص تعيين مي گردد
سناي اتحاديه از نمايندگان منتخب پارلمان جمهوري و مجلس شوراي ملي دولتهاي عضو تشكيل شده است . تعداد نمايندگان هر دولت به نسبت جمعيت آن دولت و مسئوليتهايي كه در اتحاديه عهده دار مي شود معين مي گردد سناي مذكور داراي دو دوره فعاليت سالانه مي باشد كه افتتاح و تعطيل آنها به وسيله رئيس اتحاديه انجام مي پذيرد ، هردوره نمي تواند بيشتر از يك ماه به طول انجامد سناي اتحاديه پس از درخواست رئيس اتحاديه در مورد سياست اقتصادي و مالي مشترك ، قبل از آن كه در اين موارد مجلسين جمهوري رأي دهند مذاكره و بررسي مي نمايد ، در غير اين صورت اين كار به وسيله مجلسين هريك از كشورهاي عضو اتحاديه انجام مي شود .
سناي اتحاديه اقدامات ، معاهدات يا قراردادهاي بين المللي مذكور در اصول 35 و 53 قانون اساسي كه بر اساس آنها براي اتحاديه ايجاد تعهد مي نمايد را بررسي مي كند .
سناي اتحاديه در زمينه مسائلي كه از طرف دستگاههاي قانونگذاري اعضاي اتحاديه به او محول گرديده است تصميماتي كه جنبه اجرايي دارند را اتخاذ مي نمايد . اين تصميمات به همان طريقي امضاء مي گردند كه قانون در كشورهاي عضو پيش بيني نموده است . مقررات مربوط به امور و تشكيلات اين مجلس به موجب قانون خاص معين مي گردد .
اصل 84
حل و فصل اختلافات بين اعضاي اتحاديه به عهده ديوان داوري اتحاديه خواهد بود . صلاحيت و تشكيلات اين ديوان طبق قانون خاص معين مي گردد .
به جز رويه پيش بيني شده در اصل 89 ، مفا داين فصل كه مربوط به امور اجرايي سازمانهاي مشترك مي باشد برحسب قوانين تصويب شده به طور مشابه در پارلمان جمهور و سناي اتحاديه مورد تجديد نظر قرار مي گيرد . مفاد اين فصل نيز مي تواند طبق توافق بين دول عضو اتحاديه مورد تجديد نظر قرار گيرد ، مفاد جديد برحسب شرايط تعيين شده در قانون اساسي هر دولت به اجراء گذارده خواهد شد .
اصل 86
دولت مركزي مي تواند تغيير شكل اساسي در وضعيت حكومت هر يك از كشورهاي عضو اتحاديه را درخواست نمايد و از طريق تصويب موضوع در مجلس قانونگذاري كشور عضو و پس از تصويب آن از طريق همه پرسي محلي كه تنظيم و كنترل آن به وسيله سازمانهاي اتحاديه تضمين مي گردد ، به تغيير نوع حكومت كشور مربوطه اقدام نمايد . چگونگي اين تغيير به وسيله يك توافق تأييد شده توسط پارلمان جمهور و مجلس قانونگذاري كشور ذينفع تعيين مي گردد .
يك دولت عضو اتحاديه مي تواند با همين شرايط مستقل شده و بدين طريق از اتحاديه خارج گردد يك دولت عضو اتحاديه همچنين مي تواند برحسب توافق خود مختار شود بدون اين كه از اتحاديه خارج گردد .
يك دولت خود مختار كه عضو اتحاديه نمي باشد نيز مي تواند بر حسب توافق با حفظ خودمختاري به اتحاديه بپيوندد . وضعيت اين دولتها در داخل اتحاديه به وسيله توافقهايي كه در اين خصوص منعقد خواهد شد خصوصا توافقهاي مذكور در بندهاي قبلي و يا توافقهاي پيش بيني شده در بند دوم اصل 85 مشخص مي گردد .
موافقت هاي ويژه اي كه جهت اجراي اين فصل به انجام رسيده توسط پارلمان جمهوري و مجالس قانونگذاري كشورهاي مربوطه تأييد مي شود .
اصل 88
جمهوري و يا اتحاديه مي توانند با حكومتهاي مختلف كه علاقمند به گسترش زمينه هاي گوناگون فرهنگي – اجتماعي هستند و يا مايل به الحاق به اتحاديه مي باشند معاهداتي منعقد نمايند .
تجديد نظر در قانون اساسي با پيشنهاد نخست وزير و نمايندگان پارلمان به وسيله رياست جمهوري صورت مي گيرد . طرح تجديد نظر ابتدا بايد در مجلسين با متن مشابه به تصويب برس و پس از تأييد آن از طريق همه پرسي قطعي خواهد شد . معذالك پس از تصميم رئيس جمهور مبني بر ارائه طرح تجديد نظر قانون اساي به پارلمان كه به صورت اجلاسيه مشترك تشكيل شده است ديگر لزومي به مراجعه به آراء عمومي نخواهد بود . در اين صورت براي تصويب طرح مذكور موافقت اكثريت (5)/(3) كل آراء اعضاء اجلاسيه مشترك لازم است . دفتر اجلاسيه مشترك همان دفتر مجلس شوراي ملي خواهد بود .
هرگونه اقدام در مورد تجديد نظر قانون اساسي در شرايطي كه تماميت ارضي كشور مورد تعرض قرار گرفته ممنوع خواهد بود . اساس حكومت جمهوري نمي تواند مورد هيچگونه تجديد نظر قرار گيرد .
اصل 90
زماني كه مجلس شوراي ملي بر حسب اين قانون اساسي تشكيل مي شود دوره عادي پارلمان قبلي به حالت تعليق در مي آيد و اعتبار نامه نمايندگان مجلس شوراي ملي قبلي فاقد اعتبار خواهد شد .
تا تاريخ افتتاح مجلس جديد تنها مي تواند پارلمان قبلي را به تشكيل جلسه دعوت نمايد .
اعتبارنامه اعضاء مجلس اتحاديه و همچنين اعتبار نامه اعضاء مجلس شوراي ملي كه در حين انجام وظيفه هستند در يك زمان از اعتبار ساقط خواهد شد .
تشكيلات بنياد جمهور كه به وسيله قانون اساسي پيش بيني شده است ظرف مدت چهار ماه از تاريخ تأييد آن به مرحله اجراء گذارده خواهد شد .
در مورد تشكيلات بنياد اتحاديه اين مهلت به مدت شش ماه خواهد بود .
تصدي مقام رياست جمهور در تاريخ اعلام نتايج پيش بيني شده در اصول 6و7 اين قانون به پايان خواهد رسيد .
دولتهاي عضو اتحاديه در اولين انتخابات تحت شرايطي كه بستگي به وضعيت آنها در تاريخ تأييد اين قانون دارد ، شركت خواهند نمود .
مقامات مسئول در اين حكومتها طبق قوانين و مقررات موجود در زمان قابل اجرا شدن قانون اساسي تا زمان تعيين مقامات پيش بيني شده توسط نظام جديد آن حكومتها ، به فعاليت خود ادامه خواهند داد .
سناي اتحاديه تا تاريخ تشكيل قطعي از اعضايي كه در شوراي جمهوري فعاليت مي نماييد تشكيل مي شود .
قوانين خاصي كه به صورت ثابت تشكيلات سناي اتحاديه را مقرر مي نمايند ، مي بايد قبل از تاريخ 31 ژوئيه 1959 ميلادي به تصويب رسيده باشد اختيارات تفويض شده به شوراي نگهبان قانون اساسي براساس اصول 58 و 59 تا تاريخ تشكيل اين شورا بر عهده كميسيوني متشكل از رئيس و قائم مقام شوراي دولتي ، رئيس ديوان عالي كشور ، رئيس ديوان محاسبات خواهد بود ملتهاي عضو اتحاديه تا تاريخ اتخاذ تصميمات لازم جهت اجراي فصل دوازدهم قانون اساسي تشكيل خواهند شد .
اصل 92
تصميمات قانوني لازم جهت ايجاد تشكيلات مورد نياز اتخاذ خواهد شد و تا آن تاريخ به منظور اجراء وظايف دستگاه حاكم مصوباتي كه در حكم قانون مي باشد بعد از تأييد شوراي دولتي تنظيم خواهد گرديد .
در ظرف مدت پيش بيني شده در بند 1 اصل 91 دولت مجاز است كه به وسيله مصوبه اي كه در حكم قانون مي باشد و به همان طريق نيز به تصويب رسيده است ، اولين نظام انتخاباتي مجالس پيش بيني شده در قانون اساسي را مشخص نمايد .
در همان مدت و تحت همان شرايط ، دولت مي تواند در تمام موارد تصميماتي را كه براي صيانت از مردم و يا محافظت از آزاديها لازم مي باشد اتخاذ نمايد .
اين قانون اساسي به عنوان “ قانون اساسي جمهوري فرانسه و كشورهاي عضو اتحاديه ” به اجرا در خواهد آمد .
منبع: قضاوت آنلاین به نقل از معاونت آموزش دادگستری تهران
دیدگاهتان را بنویسید