خاطره دکتر محمد جواد شریعت پناهی از دوره ریاست دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری

محمد جواد شریعت باقری

در سال 92 با احتساب دوران تحصیل در دانشکده و دوران تحصیل در خارج و یکی دوسال کار در دوران تعطیلی دانشگاهها، به 30 سال سابقه خدمت رسیدم و درخواست بازنشستگی کردم و با اصرار از رییس دیوان عدالت موافقت گرفتم و درخواستم در کمیسیون تصویب و برای امضای رئیس قوه قضاییه ارسال شد.

با توجه به کمبودهایی که بوده و هست ظاهرا برخی از درخواست‌ها را امضا نمی‌کردند و متقاضی را می خواستند تا بلکه در جایی کاری به عهده اش بگذارند.

من هم به دفتر ریاست قوه احضار شدم و رئیس قبلی قوه قضاییه به من پیشنهاد کرد تا مسئولیت دانشگاه علوم قضایی را بپذیرم.

گمان می کنم «رئیس دفتر رئیس» که همکلاسی دوره کارشناسی ما بود و به من لطف داشت در این هماهنگ سازی بی نقش نبود.

یکی دو ماه بعد یعنی در مهر 92 به عنوان سرپرست دانشگاه انتخاب شدم و به آنجا رفتم.

در آن زمان فکر می کردم که دانشگاه فقط یک مشکل دارد و آن هم جا و مکان است.

چند ماهی برای تغییر جا و مکان تلاش کردم.

آرام آرام در شوراها و جلسه ها شرکت می کردم و از مسائل دانشگاه آگاهی بیشتر پیدا می کردم. مشکلات مرا با خود برد و دیگر فرصت پرداختن به جا و مکان نداشتم.

حالا پس از نزدیک به 6 سال تلاش فهرستی از مهمترین اقدامات را می آورم:

1. اصلاح اساسی روش و فرایندهای گزینش

2. برقراری دوباره کارآموزی ضمن تحصیل

نقل از وبلاگ تنبیهات و اشارات