درود
در پاسخ به سئوال شما دو دیدگاه حقوقی وجود دارد:
اکثریت نظر دارند، با توجه به ماده 660 قانون مدنی، اصل بر آن است که وکالت مطلق شامل اموال موجود و آینده است مگر قرینه خلاف آن وجود داشته باشد مانند این که در وکالت نامه تصریح شود بجز اموالی که در آینده موکل مالک خواهد شد.

اقلیت عقیده بر آن دارند به دلایل زیر وکالت مطلق صرفا ناظر بر اموال موجود در زمان وکالت است:
1-شخصیت و تخصص وکیل مهم ترین عامل در انتخاب وکیل است
اصولا موکل با توجه به اموال موجود فعلی اداره آن را به صورت مطلق به وکیل متخصص در آن می سپارد، در حالی که مالی که در آینده مالک خواهد شد، ممکن است خارج از تخصصی وی باشد، چرا باید محکوم به وکالت شخص غیر متخصص در آینده شود که ممکن است به جهت فقدان تخصص موجبات زبان وی را فراهم کند!
فرض کنید موکل دارای اراضی کشاورزی است. وکالت مطلق آن را به وکیلی که تخصص در امور کشاورزی دارد می دهد. بعد از 5 سال در اثر ارث مالک کارخانه تولید مواد شیمیایی می شود، منطقی نیست که وکالت وکیل کشاورزی را شامل اداره کارخانه ای شمیایی که نیاز به تخصص خاص دارد بدانیم، چه توجیه حقوقی برای محروم کردن موکل در انتخاب وکیل متخصص در عصر تخصص وجود دارد!
2-اصل در وکالت، اداره اموال موجود موکل در زمان تنظیم وکالت است مگر خلاف آن تصریح شود.
3-اصل احترام به اداره طرفین عقد نیز ایجاب می کند وکالت مطلق شامل اموال موجود باشد زیرا اصولا موکل برای رفع نیاز اموال موجود مبادرت به انتخاب وکیل می کند.