قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب 9 دی 1382 مجلس شورای اسلامی با اصلاحات بعدی
فصل اول – مواد عمومی
ماده 1 – دادگاههای نظامی به جرائم مربوط به وظائف خاص نظامی و انتظامی كلیه افراد زیر كه در این قانون به اختصار (نظامی) خوانده می شوند رسیدگی می كنند:
الف – كاركنان ستاد كل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و سازمانهای وابسته.
ب – كاركنان ارتش جمهوری اسلامی ایران و سازمانهای وابسته.
ج – كاركنان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و سازمانهای وابسته و اعضای بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
د – كاركنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و سازمانهای وابسته.
هـ – كاركنان مشمول قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران.
و – كاركنان وظیفه از تاریخ شروع خدمت تا پایان آن.
ز – محصلان – موضوع قوانین استخدامی نیروهای مسلح – مراكز آموزش نظامی و انتظامی در داخل و خارج از كشور و نیز مراكز آموزش وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.
ح – كسانی كه به طور موقت در خدمت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران هستند و طبق قوانین استخدامی نیروهای مسلح در مدت مزبور از اعضاء نیروهای مسلح محسوب می شوند.
تبصره 1 – جرائم نظامی و انتظامی كاركنان مذكور كه در سازمانهای دیگر خدمت می كنند در دادگاههای نظامی رسیدگی می شود.
تبصره 2 – رهائی از خدمت مانع رسیدگی به جرائم زمان اشتغال نمی شود.
ماده 2 – دادگاه نظامی مكلف است در مواردی كه مجازات جرمی در این قانون ذكر شده است به استناد این قانون حكم صادر نماید. اعمال تخفیف و تبدیل نیز به موجب همین قانون خواهد بود.
تبصره – در مواردی كه مجازات جرمی در این قانون ذكر نشده باشد چنانچه رسیدگی به آن جرم در صلاحیت دادگاه نظامی باشد ، دادگاه نظامی طبق قانون مربوط به آن جرم ، تعیین كیفر می نماید و اعمال تخفیف و تبدیل نیز به موجب همان قانون خواهد بود.
ماده 3 – در كلیه مواردی كه حداكثر مجازات حبس در این قانون (تا دو سال) است دادگاه می تواند در صورت وجود جهات مخففه مجازات حبس را تا یك سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف داده و یا به یكی از مجازاتهای ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید:
الف – در مورد كاركنان پایور:
1 – كسر حقوق و مزایا به میزان یك چهارم از شش ماه تا یك سال.
2 – جزای نقدی از دومیلیون ( 000‚000‚2 ) ریال تا بیست میلیون ( 000‚000‚20 ) ریال.
3 – محرومیت از ترفیع از سه ماه تا یك سال.
4 – انفصال موقت از خدمت از سه ماه تا شش ماه.
5 – منع اشتغال به خدمت در یك نقطه یا نقاط معین از شش ماه تا یك سال.
ب – در مورد كاركنان وظیفه:
1 – اضافه خدمت از دو ماه تا چهار ماه.
2 – جزای نقدی از یك میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال.
3 – منع اشتغال به خدمت در یك نقطه یا نقاط معین حداقل به مدت شش ماه و حداكثر تا پایان خدمت وظیفه و در صورتی كه باقیمانده خدمت دوره ضرورت كمتر از شش ماه باشد دادگاه می تواند مدت باقیمانده را مورد حكم قرار دهد.
تبصره 1 – در صورت محكومیت به منع اشتغال به خدمت در یك نقطه یا نقاط معین ، تعیین محل خدمت جدید به عهده یگان یا سازمان مربوط می باشد.
تبصره 2 – در كلیه جرائمی كه مجازات قانونی حبس تا سه ماه می باشد ، قاضی مكلف به تبدیل مجازات حبس به جزای نقدی می باشد.
ماده 4 – در كلیه مواردی كه حداكثر مجازات حبس در این قانون (بیش از دو سال تا پنج سال) است دادگاه می تواند در صورت وجود جهات مخففه ، مجازات حبس را تا یك سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف دهد و یا به یكی از مجازاتهای ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید:
الف – در مورد كاركنان پایور:
1 – جزای نقدی از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال تا پنجاه میلیون ( 000‚000‚50 ) ریال.
2 – محرومیت از ترفیع از شش ماه تا دو سال.
3 – تنزیل یك درجه و یا رتبه.
4 – انفصال موقت از شش ماه تا یك سال.
ب – در مورد كاركنان وظیفه:
1 – جزای نقدی از پنج میلیون ( 000‚000‚5 ) ریال تا سی میلیون ( 000‚000‚30 ) ریال.
2 – اضافه خدمت از سه ماه تا شش ماه.
ماده 5 – در تمام مواردی كه حداكثر مجازات حبس در این قانون (بیش از پنج سال) است دادگاه می تواند در صورت وجود جهات مخففه ، مجازات حبس را تا یك سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف و یا به یكی از مجازاتهای ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید:
الف – در مورد كاركنان پایور:
1 – جزای نقدی از سی میلیون ( 000‚000‚30 ) ریال تا یكصد میلیون ( 000‚000‚100 ) ریال.
2 – محرومیت از ترفیع از دو سال تا چهار سال.
3 – تنزیل یك تا دو درجه و یا رتبه.
4 – انفصال موقت به مدت یك سال.
ب – در مورد كاركنان وظیفه:
1 – جزای نقدی از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال تا پنجاه میلیون ( 000‚000‚50 ) ریال.
2 – اضافه خدمت از شش ماه تا یك سال.
ماده 6 – در هر مورد كه كاركنان وظیفه به اضافه خدمت محكوم می شوند ، كلیه مقررات مربوط به خدمت از جمله مقررات كیفری و انضباطی نیروهای مسلح در زمان تحمل اضافه خدمت در باره آنان جاری است.
ماده 7 – در مواردی كه در این قانون، مجازاتهای دیگری غیر از حبس به عنوان مجازات اصلی پیش بینی شده در صورت وجود جهات مخففه، به شرح زیر قابل تبدیل و تخفیف می باشد:
الف – مجازات اخراج از خدمت یا انفصال دائم از خدمت و یا خدمات دولتی به تنزیل دو درجه و یا رتبه.
ب – مجازات تنزیل دو درجه یا رتبه به تنزیل یك درجه یا رتبه.
ج – مجازات تنزیل یك درجه یا رتبه به شش ماه تا دو سال محرومیت از ترفیع.
د – مجازات جزای نقدی یا انفصال موقت یا محرومیت از ترفیع یا اضافه خدمت تا نصف حداقل مجازات قانونی آن.
ه – مجازات شلاق تعزیری به یك میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال جزای نقدی.
ماده 8 – در مواردی كه تخفیف‌های مقرر در مواد ( 3 ) ، ( 4 ) و ( 5 ) این قانون درخصوص مجازات حبس اعمال می شود ، دادگاه نمی تواند آن را به استناد ماده ( 7 ) این قانون مجددا تخفیف دهد.
ماده 9 – جهات مخففه مندرج در این قانون همان جهات مخففه قانون مجازات اسلامی مصوب 7/9/1370 است.
زیرنویس:
با توجه به نسخ فانون مجازات اسلامی مصوب 1370/9/7 کميسيون امور قضايی و حقوقی مجلس شورای اسلامی، به قانون مجازات اسلامي مصوب ۱۳۹۲/۲/۱ کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس شورای اسلامی با الحاقات و اصلاحات بعدی مراجعه شود.
دیدگاهتان را بنویسید