مادر ترزا که بود و بودجه مالی وی چگونه تأمین می شد؟

بیوگرافی اگنس گونجا بویاجیو معروف به مادر ترزا

نام «مادر ترزا» را اغلب شما شنیده اید. نام اصلی او «اگنس گونجا بویاجیو» بود. فامیل مادری او اهل ونیز ایتالیا بودند و فامیل پدری او اهل مقدونیه یوگسلاوی.

اگنس در 18 سالگی تصمیم گرفت به خدمت کلیسا درآید و کسوت راهبه‌گی بر تن کرد. پس از مدتی او مامور شد تا به میسیونرهای مذهبی که به کلکته می روند بپیوندد. وظیفه ای که در هندوستان به «خواهر ترزا» محول شد معلمی بود. قرار بود او به بچه های فقیر هندی، زبان انگلیسی و جغرافیا درس بدهد اما خواهر ترزا از دیدن هزاران هندی گرسنه ای که در پیاده روهای کلکته با بیماری و معلولیت و سوء تغذیه دست در گریبان بودند، متاثر شده بود و تصمیم داشت بر خلاف وظیفه ای که کلیسا بر او محول کرده بود، برای این عده کاری انجام دهد.

اصرار  ترزا بر این امر و تاکید کلیسا بر آن که او باید به ماموریتی که به او محول شده وفادار بماند، باعث شد که ترزا از کسوت یک راهبه خارج شود و کلیسا هم او را بایکوت نماید. ترزا تصمیم گرفت بنیاد شخصی خود را برای ایجاد پناهگاه هایی تاسیس نماید که به بی خانمان ها سقف و غذا و دارو ارائه دهند.

شاید بپرسید ترزا هزینه لازم برای تاسیس این بنیاد شخصی را از کجا تامین می کرد. طبعاً ترزا از منابع مالی مختلفی کمک می گرفت اما «ریکاردو ازیریو» خبرنگار ایتالیایی یک منبع مالی بزرگ مادر ترزا را فاش می سازد: دیکتاتورها!
دیکتاتورها تمایل زیادی دارند که چهره مثبتی از خود نشان دهند، بنابراین نمایش های انسان دوستانه یکی از بازی های روزمره دیکتاتور هاست.

دو دیکتاتور خشن و سفاک بودجه های هنگفتی را به مادر ترزا پرداخت می کردند تا در نمایش «سلطان مهربان ما» شرکت کند و دست های آنها را تطهیر نماید! یکی از آنها «انور خوجه» دیکتاتور آلبانی بود و دیگری «ژان کلود دوالیه» دیکتاتور هائیتی.

هر دو این افراد میلیاردها ،دلار ثروت ملت خود را غصب کرده بودند و با دادن سهمی از آن به مادر ترزا« با او عکس یادگاری می گرفتند و رپرتاژ آگهی هایی در رسانه ها پخش می کردند تا چهره خشن آنها را تلطیف کند.
مادر ترزا گرچه از «سازمان کلیسا» طرد شده بود، اما به چهارچوب های فقهی کلیسا معتقد باقی ماند و یکی از فعالیت های او در هندوستان مبارزه با سقط جنین بود.

بنیاد ترزا در هند اعلام کرده بود که حاضر است هزینه های بارداری، زایمان و بچه داری هر زنی که بخاطر فقر تمایل به سقط جنین دارد را پرداخت نماید. با این برنامه مادر ترزا از سقط هزاران جنین جلوگیری کرد و هزینه زندگی این جنین های نجات یافته را تا بزرگسالی پرداخت کرد.
«باگوان راجیش اوشو» فیلسوف هندی عقیده دارد:

مادر ترزا با این کار خود، تنها به «بازتولید فقر» پرداخته است!

«اوشو» می گوید:

اگر مادر ترزا این هزینه را صرف آموزش جلوگیری از بارداری ناخواسته می کرد، بیشتر به هندی ها کمک کرده بود.

به هر حال شهرت خدمات انسان دوستانه مادر ترزا باعث شد که «جایزه صلح نوبل» به او تعلق گیرد. دریافت این جایزه باعث شد بنیاد او برای ادامه خدمات خود نیازی به همکاری با دیکتاتورهای بدنام نداشته باشد!
کلیسایی هم که روزی او را، طرد کرده بود، پس از شهرت و خوشنامی مادر ترزا تصمیم گرفت از این کلاه نمدی برای خود بدوزد، بنابراین »شورای عالی واتیکان» پس از درگذشت مادر ترزا عنوان »سانتا» (قدیسه) را به او اعطا کرد!
دنیای عجیبی است! خیر و شر چقدر به هم تنیده‌اند!

منبع : قضاوت آنلاین به نقل از وب سایت دکتر محمدرضا سرگلزایی