خودداری بازپرس در قبول وکالت وکیل از متهم

علی میررجبی- وکیل پایه یک دادگستری

اخیرا چیزی را در دادسرا تجربه کردم که برایم بسیار لذت بخش بود.
شاید اصل موضوع به قضاوت همگان چندان خوشایند نباشد؛ لیکن درک عاملی که سبب چنین رفتاری شد، لذت بخش بود.

در پرونده‌ای به عنوان وکیل متهم اعلام وکالت نمودم، پس از مطالعه پرونده، تعدادی از تخلفات بازپرس را به صورت مکتوب و صریح به ایشان متذکر گردیدم.

متاسفانه بنابه دلایلی، بازپرس حاضر به اصلاح رویه پیشین نگردیده، و به جای آن سعی نمودند مانع اخذ وکالت از موکل جهت طرح شکایت انتظامی و کیفری گردند؛ به این صورت که به افسر پرونده سفارش اکید شده بود که مانع اخذ امضا وکالتنامه جدید گردیده و تنها شخصی که متهم نباید به هیچ وجه با او صحبت کند وکیل اوست.

البته پیش از این دستورات و در اولین ملاقات با موکل، صورتجلسه طرح شکایت انتظامی و کیفری در حضور ضابطین از موکل اخذ گردید.

تلاش بازپرس برای ممانعت از اخذ وکالت بسیار جالب بود:
بدوا لایحه تقاضای تسهیل اخذ وکالت را به اینجانب بازگرداندند (با این بهانه که تسهیل اخذ وکالت ارتباطی به این بازپرسی ندارد).

پس از تقاضای مکتوب نمودن پاسخ و اخذ شماره ثبت لایحه، دستور فرمودند طی نامه ای موضوع از طریق ضابطین به موکل اعلام گردد که آیا تمایل به اعطا وکالت دارد یا خیر، سپس مراتب به بازپرسی اعلام و اینجانب متعاقبا با معرفی نامه بازپرسی به ضابطین مراجعه نمایم و همه اینها در حالیست که موکل در سالن انتظار دادسرا به سر میبردند!!!!!!؟؟؟؟؟

اینهمه تلاش مقام قضایی جهت ممانعت از اخذ وکالت و طرح شکایت انتظامی، در نوع خود جالب و البته گویای این پیام است که کماکان نظارت انتظامی اهرمی مهم در جهت راست کردن کژی‌های اقدامات مجریان قانون است.

به امید روزی که خلاقیت همکاران قضایی و وکالتی در چارچوب اجرای قانون ظهور و بروز یابد.

پ ن: وکالتنامه مع الواسطه اخذ و شکایت انتظامی و کیفری تنظیم گردید.

از کانال تلگرامی گروه تخلفات انتظامی قضات