علی اکبر طه

علی اکبر طه وکیل دادگستری و دادستان انتظامی وکلاء

علی اكبر طه، در عید قربان سال 1278 (ش.) در تهران به دنیا آمد. تحصیلات خود را در علوم قدیمه، فقه و اصول، ادبیات فارسی و عرب، حقوق اسلامی در مدارس و حوزه‌های علمیه تهران به پایان رساند. سپس زیر نظر دایی خود معین السادات طه كه از پیشكسوتان وكالت در عدلیه بود، به كارآموزی پرداخت. پس از مدتی به وكالت عدلیه مشغول شد و در كنار آن به فراگیری زبان فرانسه همت گماشت.

طه پس از انحلال عدلیه قدیم توسط میرزا علی اکبرخان داور، درباره استقلال و تشكیل كانون وكلا طرف مشورت قرار گرفت. بعدها به اتفاق آرای وكلای وقت، به دادستانی انتظامی وكلا منصوب شد و تا پایان عمر (نزدیك سی سال) در این مقام به نظارت بر اجرای صحیح وظایف وكالت توسط آنها، مشغول بود.

تماشا کنید: گزیده فیلم استقلال کانون وکلای دادگستری ایران

صدور جواز وكالت وكلا و گزینش كارآموزان توسط وی صورت می‌گرفت. او به انضباط و اخلاق وكلا توجه دقیقی داشت و معتقد بود:

«وكالت، وجدان، رأفت، صداقت و حق و ناحق نكردن می‌خواهد»

گفتنی است كه بسیاری از وكلای مشهور از شاگردان و كارآموزان طه بودند.

تسلط وی بر فن وكالت زبانزد خاص و عام بود، و به درستی و پاكدامنی در امر وكالت شهرت داشت.

اهم محاكماتی كه طه در آنها شركت داشت عبارتند از:

وكیل تسخیری در محاكمه سرپاس مختاری (عامل قتل شهید سید حسن مدرس)

وكیل انتخابی در دو محاكمه مختلف طیب

و بسیاری از محاكمات تاریخی دهه 10 و 20 (ش.).

از جمله آثار تالیفی و تحقیقی ایشان می‌توان به كتاب حق و ناحق اشاره كرد.

علی اکبر طه در عید قربان چهاردهم 1345 (ش.) به دلیل حمله قلبی، در تهران بدرود حیات گفت.