خانه › انجمن مشاوره حقوقی › آیین دادرسی مدنی › سایر دعاوی مدنی › آیا هزینه های درمانی بیمار قبل از فوت از پزشک معالج وی قابل مطالبه است؟
برچسب ها: تخلف پزشک, قصور پزشک, قصور پزشک در معالجه, قصور پزشکی, مطالبه ضرر و زیان ناشی از جرم, مطالبه هزینه های پزشکی بیمار, مطالبه هزینه های درمانی, نحوه دریافت هزینه درمانی, هزینه معالجه بیمار
- این موضوع 7 پاسخ، 2 کاربر را دارد و آخرین بار در 5 سال، 7 ماه پیش بدست
علیرضا مرادی بهروزرسانی شده است.
-
نویسندهنوشتهها
-
2019/12/01 در 11:00 #51849
با سلام و احترام خدمت استاد بزرگوار جناب آقای وکیل مرادی
آیا هزینه های درمانی به عمل آمده در زمان قبل از فوت بیماری که بر اثر قصور پزشکی جان خود را از دست داده، جزء خسارات مستقیم محسوب شده و می توان به موجب دادخواست این هزینه ها را از دادگاه کیفری مطالبه نمود؟
با تشکر فراوان از زحمات خالصانه جناب عالی
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=51849 2019/12/07 در 15:19 #52226با درود
برای پاسخگویی به سئوال بیان نمایید که:
یک- چه نوع درمانیهایی جهت بیمار به عمل آمده ؟
دوم- مقصود از «هزینه های درمانی» مشخصاً چه هزینه هایی اعم از دارویی، جراحی، بیمارستانی و غیره است؟
سه- رابطه درمانهای فوق با تقصیر پزشک چیست و بطور مشخص عملی که پزشک معالج بابت انجام آن مقصر شناخته شده، چه می باشد و میزان قصور وی در مرگ بیمار چند درصد است؟
چهار- آیا غیر از پزشک مزبور، عوامل دیگری نیز علت تامه فوت بیمار معرفی شدند یا خیر؟
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52226 2019/12/08 در 11:08 #52319با سلام و تشکر فراوان جهت پاسخگویی به سوال مطرح شده
بیمار مورد عمل جراحی برداشت توده سرطانی قرارگرفته و این جراحی و تهیه بعضی از داروها تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی انجام شده و مبلغی پرداخت نشده؛
اما بعضی از اقدامات درمانی از جمله تهیه مکمل های غذایی که تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرند و انجام برخی از تصویربرداری های تشخیصی که در بیمارستان های دیگری انجام گردید
همچنین هزینه های جانبی و معمول دیگر که صرف نگهداری این گونه بیماران می شود، هزینه های دیگر مراحل درمان است که می توان به آنها اشاره کرد.
قصور ارتکابی بین دو پزشک معالج و یک پزشک دارای مسئولیت اداری تقسیم و به صورت اهمال در انجام خدمات درمانی تعیین شده است.
با توجه به موارد مذکور و لحاظ این مورد که بیماران مبتلا به سرطان قابلیت بهبود صد در صدی برای آنان قابل تصور نیست، آیا هزینه های مذکور خسارات مستقیم محسوب می شوند؟
با تشکر از توجه و عنایت جناب عالی
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52319 2019/12/14 در 22:21 #52426با درود
هر چند پاسخ سوالات سوم و چهارم به نحو درخواستی بیان نگردید، لکن با توجه به توضیحات اخیر بیان شده و نظر به این که، هر پزشکی شرعاً و قانوناً موظف است در هنگام مواجهه با بیمار، صرف نظر از این که بیماری وی قابل علاج بوده یا خیر، تمامی مساعی خود را برای معالج وی بکار گیرد و اقدامات درمانی صورت گرفته نیز در راستای این وظیفه صورت گرفته، پاسخ سئوال شما منفی است.
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52426 2019/12/15 در 08:33 #52428با تشکر فراوان از پاسخی که ارائه فرمودید
و سوال آخر…
آیا مطابق رای وحدت رویه ش 777 مورخ 1398/2/31 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، در اینگونه موارد هم می توان مابه التفاوت دیه زن با مرد را از صندوق تامین خسارت های بدنی مطالبه نمود.
با تشکر از زحمات خالصانه جناب عالی
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52428 2019/12/16 در 22:31 #52436با درود
نظر به آرای صادر در خصوص موضوعات پرونده های منجر به صدور رأی وحدت رویه ذکرشده و نیز متن رأی اخیر و استدلال صورت گرفته و توسعه دایره شمول تبصره ذیل ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی پاسخ سئوال شما مثبت است.
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52436 2019/12/17 در 10:09 #52438با سلام و درود متقابل
احسنت به این استدلال، بنده هم باجنابعالی هم عقیده بودم
اما در یکی از مراجع قضایی، وقتی عقیده و استدلال خودم رو در خصوص این موضوع با یک وکیل مورد بحث قراردادم، ایشان مصرانه با نظر بنده مخالف بودند و اعتقاد داشتندکه تبصره ماده مذکور نسخ شده!
آرزوی سلامتی و تندرستی برای شما استاد عزیزم از خداوند متعال مسئلت می کنم.
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52438 2019/12/17 در 22:42 #52451با درود و سپاس از حسن نظر شما
در نقد دیدگاه آن دسته از حقوقدانانی که عقیده دارند تبصره فوق نسخ گردید، باید عنوان شود که:
اولاً- نسخ صریح یا ضمنی قانون، تنها به موجب قانون مؤخر التصویب صورت می گیرد.
ثانیاً- برابر اصل 170 قانون اساسی، قضات تنها اختیار خودداری از اجرای تصویب نامه ها و آیین نامه های دولتی كه مخالف با قوانین و مقررات اسلامی یا خارج از حدود اختیارات قوه مجریه است را دارند و در ارتباط با قانون، در رده و مقامی که باشند، فاقد چنین اختیاری می باشند تا چه رسد به نسخ آن!
ثانیاً- با توجه به سابقه مقررات حاکم بر آرای وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی از جمله قانون مربوط به وحدت رويه مصوب ۱۳۲۸ و ماده ۳ از مواد اضافه شده به آيين دادرسي كيفري مصوب ۱۳۳۷ در سابق و ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 43 قانون امور حسبی به عنوان مقررا در زمان حاضر، آرای فوق در موارد حدوق رویه های مختلف ناشی از اختلاف استنباط قضات از قانون و به منظور ایجاد رویه واحد از طریق کشف مراد مقنن و تفسیر قضایی صحیح ماده قانونی موجب اختلاف فوق صادر می شود.
ناگفته پیدا است که، بقاء رأی وحدت رویه مقید به وجود ماده قانونی است که تولید اختلاف نموده است والا سالبه به انتفاع به موضوع خواهدبود و تنها با نسخ آن قانون به کیفیت پیش گفته است که این رأی از اعتبار ساقط می شود و الا در موارد مشابه مانند قانون لازم الاتباع خواهدبود.
لینک کوتاه https://ghazavatonline.ir/?p=52451 -
نویسندهنوشتهها
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.