دو برادر در اصفهان بودند.
يكي از آنان را به منصب قضاوت تكليف مي‌كردند و قبول نمي‌كرد ولی برادر ديگر در پي اين منصب بود.
روزي وزير سلطان به او گفت:
«فلان كس را به منصب قضا تكليف كرديم و با وجود اهميت اين منصب قبول نكرد، چرا كه مردي است بلند همّت.»
پادشاه گفت:
«امّا برادر او بلند همّت‌تر است، چرا كه او ترك دنيا را كرده و برادري كه قاضي شد، ترك آخرت و اين عمل گذشت بيشتري مي‌خواهد.»
لینک کوتاه
https://ghazavatonline.ir/?p=75376
به‌روزرسانی شده است.