برچسب: آرای خلاف بین شرع

  • اعاده دادرسی فوق العاده آرای داوری در ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری

    اعاده دادرسی فوق العاده آرای داوری در ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری

    آرای داوری مشمول تبصره 1 ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری نبوده و اعاده دادرسی فوق العاده و خاص نسبت به آن ها ممکن نیست

    کد نشست ۱۳۹۹-۶۸۹۲

    صورت‌جلسه نشست قضائی مورخ ۱۳۹۷/۰۹/۲۱ قضات شهر مشهد در استان خراسان رضوی

    موضوع:  آراء داوری خلاف بین شرع

    پرسش

    ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری و بند های ذیل آن اشاره به آرائی که مشمول ماده 477 بوده را تصریح نموده است و در مورد آراء داوری در ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری و تبصره های ذیل آن اشاره و تصریح قانونی نشده است.

    حال با توجه به عمومات قانون و فلسفه ایجاد ماده 477 [قانون فوق] که بر این امر که، اگر ریاست محترم قوه قضائیه یا سایر مقامات ذکر شده آرایی خلاف بین شرع تشخیص دهند و از طریق ریاست محترم قوه قضائیه درخواست تجویز اعاده دادرسی می نماید.

    حال آیا در مورد آراء داوری که در مواد 477 و 478 قانون آیین دادرسی مدنی تصریحی نسبت به آن نشده است، ریاست محترم قوه قضائیه یا سایر مقامات ذکر شده در تبصره 3 ماده 477 می توانند در صورتی که رای داوری خلاف بین شرع باشد نسبت به آن مقامات تجویز اعاده دادرسی نمایند یا اینکه آراء داوری منصرف از ماده 477 بوده و مشمول ماده مزبور نمی باشد ؟

    نظریه اکثریت

    اولاً- مطابق با منطوق ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری رای قطعی صادره از مراجع قضایی که خلاف شرع بین باشد، قابلیت تجویز اعاده دادرسی از طریق ریاست محترم قوه قضائیه را داشته و رای داوری منصرف از مفهوم رای قطعی مراجع مراجع قضایی است.

    ثانیاً- مقامات ذکر شده در تبصره 3 ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری شامل رییس دیوان عالی کشور-دادستان کل کشور- رئیس کل سازمان قضایی نیروهای مسلح و رئیس کل دادگستری استان که مطابق با قانون در عرض یکدیگر قرار گرفته اند صرفاً به آرای قطعی اعم از حقوقی یا کیفری را که خلاف شرع بین تشخیص دهند امکان درخواست تجویز اعاده دادرسی را دارند که با توجه به منطق حقوقی که تبصره بر اساس منطوق ماده تفسیر می شود و آرای قطعی منصرف از رای داوری است نمی توان آرای داوری را مشمول عنوان عبارت رای قطعی مراجع قضائی دانست.

    ثالثاً- طبق تبصرهای 1و 2 ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری تمامی مصادیق تجویز اعاده دادرسی شامل احکام قرارها دستورهای موقت دادگاهها و تصمیمات دادسراها و آرای شوراهای حل اختلاف تصریح شده است و با توجه به خلاف اصل بودن اعاده دادرسی و اصل قطعیت آرا در موارد استثنا بایستی به قدر متقین آن یعنی مواردی حصری استناد نمود که آرا داوری مشمول مصادیق حصری در قانون نمی باشد.

    رابعاً- قانون گذار مطابق با مواد 489 و 490 و 492 و 493 قانون آیین دادرسی مدنی ضمانت اجرای در مورد ابطال رای داوری را پیش بینی کرده است و در قوانین خاص از جمله ماده 23 قانون داوری تجاری بین المللی مصوب 1377 مصادیق خاص بیان شده است که موارد مزبور منصرف از فرض سوال بوده و در صورتی که به رای داور در مرجع قضائی حقوقی اعتراض شده باشد یا مرجع حقوقی به جهت خارج از مهلت بودن اعتراض را مربوط اعلام کرده باشد مورد منصرف از فرض سوال بوده است و مورد مشمول ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری خواهد بود.

    در نتیجه نظر اکثریت با استدلال های فوق مبنی بر عدم شمول ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری نسبت به آرا داوری خلاف بین شرع است .

    بیشتر بخوانید:

    مقامات قبول کننده درخواست اعمال ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری
    زمان نقض آرای خلاف بین شرع یا قانون دیوان عدالت اداری
    مسلمات فقه و شرع در جرائم رایانه ای و کلاهبرداری اینترنتی
    مسلمات فقه و شرع در جرائم رایانه ای و کلاهبرداری اینترنتی
    اعاده دادرسی فوق العاده در ضرب و جرح عمدی

    نظریه اقلیت

    با استناد به تبصره 3 ماده 477 و اصل کلی شرعی مبنی بر اینکه امکان اجرای رای خلاف بین شرع با فرض احراز خلاف بین بودن آن وجود ندارد و عبارت تبصره 3 ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری منصرف از اصل ماده 477 بوده و شمول آن حتی آرای داوری را شامل می گردد.

    نظریه هیأت عالی

    نظر به اینکه در ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری آراء صادره از مراجع قضایی در شمول ماده مرقوم قرار گرفته است و آراء داوری صادره از مراجع قضایی نیست، نتیجتاً نظریه اکثریت صحیح اعلام می‌شود.

    سامانه نشست های قضایی قضات

  • زمان نقض آرای خلاف بین شرع یا قانون دیوان عدالت اداری (رأی 429)

    زمان نقض آرای خلاف بین شرع یا قانون دیوان عدالت اداری (رأی 429)

    رأی شماره ۴۲۹ مورخ 1395/7/6 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع:

    نسبت به آرای قبل از صدور رأی وحدت رویه دیوان عدالت اداری نیز می توان یک بار به علت خلاف بین شرع یا قانون اعاده دادرسی نمود

    شماره هـ/۷۴۴/۹۵                                           ۱۳۹۵/۷/۱۸

    بسمه تعالی

    جناب آقای جاسبی
    مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران

    با سلام
    یک نسخه از رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۴۲۹ مورخ ۱۳۹۵/۷/۶ با موضوع: «پس از صدور رأی وحدت رویه، نسبت به آرایی که قبل از صدور رأی وحدت رویه صادرشده است، اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری از سوی رئیس قوه قضائیه و یا رئیس دیوان عدالت اداری بلامانع است» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می‌گردد.

    مدیرکل هیأت عمومی و سرپرست هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مهدی دربین

    تاریخ دادنامه: ۱۳۹۵/۷/۶
    شماره دادنامه: ۴۲۹
    کلاسه پرونده : ۷۴۴/۹۵

    مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

    موضوع : رفع تعارض بین آراء شعب دیوان عدالت اداری ناظر بر پذیرش و عدم پذیرش اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری در فرض وجود رأی وحدت رویه نسبت به آرایی که قبل از صدور رأی وحدت رویه صادر شده‌اند و این آراء مبنای صدور رأی وحدت رویه نبوده‌اند.

    اعلام‌کننده تعارض : آقای رحیم باقری زیاری، معاون قضایی دیوان عدالت اداری در امور شعب و استانها

    گردش کار:

    ۱ـ به موجب رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۶۷۴ ـ۱۳۹۱/۱۰/۴ مقرر شده در تعیین حقوق بازنشستگی اشخاصی که در اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت با لحاظ سنوات ارفاقی بازنشسته شده‌اند، میانگین دو سال آخر سنوات واقعی باید مبنای محاسبه تعیین شود و نه میانگین ۲ سال آخر سنوات ارفاقی.

    ۲ـ پس از صدور رأی وحدت رویه شماره ۶۷۴ ـ۱۳۹۱/۱۰/۴، رئیس دیوان عدالت اداری با استناد به مستندات قانونی رأی مذکور و با لحاظ این نکته که رأی ۶۷۴ ـ۱۳۹۱/۱۰/۴ هیأت عمومی نیز مؤید این معنی است که ۲ سال آخر سنوات واقعی باید ملاک تعیین حقوق بازنشستگی قرار گیرد و نه ۲ سال آخر سنوات ارفاقی، نسبت به آرایی که در آنها قبل از رأی وحدت رویه مذکور، سازمان تأمین اجتماعی ملزم شده در تعیین حقوق بازنشستگی اشخاص موضوع قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت، میانگین ۲ سال آخر سنوات ارفاقی را ملاک تعیین قرار دهد را در اجرای ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ شایسته نقض اعلام می‌کند و پرونده جهت رسیدگی به شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری ارجاع می‌شود.

    ۳ـ شعب تجدیدنظر در خصوص پذیرش اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری آرایی به وارد دانستن و غیر‌وارد دانستن اعمال ماده ۷۹ قانون مذکور صادر می‌کنند.

    ۴ـ مفاد آراء به شرح زیر است:

    الف ـ آراء صادر شده مبنی بر وارد دانستن اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

    الف ـ۱ ـ شعبه هشتم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب آراء شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۶۶ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۶۸ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۷۱ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲  و ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۷۴ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲ به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است:

    بر اساس ماده ۶ قانون اصلاح پاره‌ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده‌ها و سایر کارکنان مصوب ۱۳۷۹/۲/۱۳ ناظر بر مادتین ۱ و ۲ قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب ۱۳۷۲/۶/۲۳ معدل تمامی حقوق و مزایای دریافتی که ملاک کسور بازنشستگی است در دو سال آخر خدمت با اعمال آخرین ضریب حقوق سال بازنشستگی مبنای تعیین حقوق بازنشستگی یا وظیفه خواهد بود. بنابراین حقوق ۲ سال آخر فرضی یعنی سالهای ۱۳۲۹ و ۱۳۳۰ که دریافت نشده است نمی‌تواند ملاک تعیین حقوق مستمری قرار گیرد. همچنین ماده ۷۷ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴/۴/۳ ملاک در تعیین میزان مستمری بازنشستگی را متوسط مزد یا حقوق بیمه شده تعیین کرده که مسلماً منصرف از سالهای ۱۳۲۹ و ۱۳۳۰ که خدمتی در آن سالها انجام نداده و حقوقی دریافت نکرده است می‌باشد رأی وحدت رویه اخیرالصدور هیأت عمومی این دیوان نیز به شماره ۶۷۴ ـ ۱۳۹۱/۱۰/۴ مؤید همین استدلال است. علی هذا محاسبه حقوق بازنشستگی بر اساس سالهای ۱۳۲۹ و ۱۳۳۰ ارفاقی فاقد مبنای قانونی بوده و رأی معترضٌ‌عنه صادره مبنی بر اشتباه بوده لذا به استناد ماده ۱۸ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ و دادنامه شماره ۶۴۱-۱۳۹۲/۹/۱۸ هیأت عمومی این دیوان و ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۲ ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.

    الف ـ۲ـ شعبه پنجم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری نیز به موجب رأی شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۵۰۲۴۷۱ ـ ۱۳۹۳/۱۲/۱۰ به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است:

    نظر به این که مطابق ماده ۹ قانون اصلاح پاره‌ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل در خانواده‌ها و سایر کارکنان سال ۱۳۷۹ مبنای حقوق بازنشستگی یا وظیفه مستخدمان مشمول عبارت است از معدل تمامی حقوق و مزایای دریافتی آنان در ۲ سال آخر خدمت که ملاک کسور بازنشستگی است و در ماده ۷۷ قانون تأمین اجتماعی میزان مستمری بازنشستگی تابعی از متوسط مزد یا حقوق شناخته شده است و به موجب بند ۵ ماده ۲ قانون تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۵۴ مزد یا حقوق عبارت است از هر گونه وجه یا مزایای نقدی و غیر‌نقدی مستمر که در قبال کار به بیمه شده داده می‌شود و در ایامی که سنوات ارفاقی در اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد دولت مصوب ۱۳۸۶/۶/۵ اعطاء شده است حقوق اشتغال پرداخت نمی‌شود تا مبنای تعیین میزان مستمری قرار گیرد و از طرفی به موجب قانون اخیرالذکر صرفاً به سنوات خدمت انجام شده مستخدم حداکثر ۵ سال اضافه می‌شود که در میزان مستمری مورد محاسبه قرار می‌گیرد و تاثیری در تعیین میانگین دستمزد دو سال آخر خدمت ندارد لذا بنا به جهت فوق تقاضای اعمال ماده ۷۹ قانون دیوان از ناحیه ریاست محترم دیوان عدالت اداری دادنامه شماره ۲۲۰۲ـ۱۳۹۰/۷/۲۲ صادره از شعبه مقرون به صحت تشخیص و ضمن نقض دادنامه مذکور با اجازه حاصله از ماده ۷۹ و با رعایت رأی وحدت رویه شماره ۶۷۴ ـ ۱۳۹۱/۱۰/۴ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.

    ب ـ آراء صادر شده مبنی بر غیر‌وارد دانستن اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

    ب ـ ۱ـ شعبه چهارم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب آراء شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۶۷۰ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۰، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۶۹۱ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۰، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۶۹۶ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۰، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۷۱۵ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۰، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۷۸۰ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۶، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۸۱۲ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۶ ، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۸۱۳ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۶ ، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۸۷۰ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۶،۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۱۰۵۷ ـ ۱۳۹۲/۱۲/۲۱، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۲۶۱ ـ ۱۳۹۳/۲/۲۸، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۲۷۲ ـ ۱۳۹۳/۲/۲۸، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۳۰۶ ـ ۱۳۹۳/۲/۲۹، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۴۱۵ ـ ۱۳۹۳/۳/۲۴، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۴۵۷ ـ ۱۳۹۳/۳/۲۶، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۵۱۱ ـ ۱۳۹۳/۳/۲۷، ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۶۱۴ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۰، به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است:

    نظر به این که دادنامه مورد اعتراض منطبق با مقررات و رعایت اصول دادرسی صادر شده است و درخواست اداره طرف شکایت مبنی بر اعمال ماده ۷۹ (۱۸ سابق) متضمن دلایل و مدارکی که موجبات نقض رأی را فراهم نماید نیست مضافاً این که اعطای حقوق بازنشستگی بر اساس دو سال آخر خدمت ارفاقی با توجه به دریافت حق بیمه آن منع قانونی ندارد و رأی صادره از هیأت عمومی هم با توجه به تاریخ صدور آن موجب الزام شعبه در تبعیت آن نیست و مجلس شورای اسلامی هم طی استفساریه مورخه ۱۳۹۲/۷/۱۴ که لازم‌الاجرا شده است پرداخت حقوق کارکنان مشمول مقررات تأمین اجتماعی که با سنوات ارفاقی بازنشسته می‌شوند با در نظر گرفتن حقوق دو سال آخر خدمت ارفاقی منظور در نظر قرار داده است لذا اعمال ماده ۷۹ (۱۸ سابق) قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری وجاهت نداشته حکم به رد دادخواست صادر و اعلام می‌گردد. »

    ب ـ ۲- شعبـه ۷ تجـدیـدنظـر دیـوان عـدالت اداری بـه مـوجب آراء شمـاره ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۷۰۰۹۳۶ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۲۵ و ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۷۰۰۹۴۱ـ ۱۳۹۳/۱۱/۲۵ به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است:

    با توجه به محتویات پرونده، عمده دلیل استنادی جهت اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ به منظور نقض دادنامه موضوع خواسته وجود رأی وحدت رویه شماره ۶۷۴ ـ ۱۳۹۱/۱۰/۴ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری می‌باشد. علی‌هذا نظر به این که برابر ماده ۸۹ قانون یاد شده اثر آرای وحدت رویه نسبت به آینده است و تسری آن به گذشته مبنای قانونی ندارد از طرفی رأی مورد اعتراض ضمن آن که قبل از رأی وحدت رویه مزبور، انشاء گردیده، در زمان صدور هم بر اساس مقررات قانونی اصداریافته است افزون‌تر این که به جز رأی وحدت رویه فوق دلیل یا مدرک قانونی و متقن دیگری که موجبات فسخ و گسیختن دادنامه‌های معترضٌ‌عنه را ایجاب کند ارائه و تحصیل نشده است لذا هیأت شعبه موجبی برای پذیرش درخواست اعمال ماده ۷۹ قانون مرقوم متصور نداشته آن را رد و دادنامه مورد اعتراض را تأیید و ابرام می‌نماید. این رأی قطعی است.

    ب ـ ۳ – شعـبه ۹ تجدیدنـظر دیوان عدالـت اداری به موجـب رأی شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۵۵۹۰۰۷۳ ـ ۱۳۹۴/۳/۹ به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است:

    با مداقه در اوراق و محتوای پرونده، بر مبنای مواد ۸۹ ، ۲۰، ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ و ۱۳۹۲ اثر رأی وحدت رویه از زمان صدور رأی هیأت عمومی بوده و تسری آن به گذشته فاقد مجوز قانونی است، نظر به این که دادنامه شماره ۱۵۹۳ ـ ۱۳۹۰/۵/۲۶ صادره از شعبه ۱۷ دیوان و دادنامه ۸۱۳ ـ ۱۳۹۲/۱۱/۲۶ صادره از شعبه ۴ تجدیدنظر دیوان در موقع صدور با رعایت تشریفات قانونی اصداریافته و دلیل قانونی بر نقض آن وجود نداشته و از جانب متقاضی هم دلیلی بر مخدوش بودن دادنامه مورد بحث ارائه نشده است بنابراین موجبی بر پذیرش درخواست اعمال ماده ۷۹ قانون دیوان وجود ندارد لذا شعبه نهم تجدیدنظر دیوان با در نظر گرفتن مراتب فوق‌البیان و با اجازه و اختیار حاصلـه از مـاده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسـی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ و ملاحظـه رأی وحدت رویه شماره ۶۷۴ ـ ۱۳۹۱/۱۰/۴ صادره از هیأت محترم عمومی دیوان با تأیید دادنامه فوق‌الاشعار مبنی بر اعمال سنوات ارفاقی تطبیق و برابری حقوق و مزایای محکومٌ‌له با افرادی که در شرایط مساوی دارای سی سال سابقه بیمه پردازی دارند حکم به رد درخواست اعمال ماده ۷۹ قانون یاد شده صادر و اعلام می‌کند. رأی اصداری قطعی است.

    هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱۳۹۵/۷/۶ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

    رأی هیأت عمومی

    اولاً : تعارض در آراء مذکور محرز است.

    ثانیاً : حکم مقرر در ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال۱۳۹۲ مبنی بر این که « اثر آراء وحدت رویه نسبت به آینده است و موجب نقض آراء سابق نمی‌شود.» به این معنی است که رأی وحدت رویه، آراء شعب دیوان که پیش از صدور رأی وحدت رویه و مغایر استدلال قانونی مصرح در آن صادر شده است را قهراً نقض نمی‌کند. از طرفی مطابق ماده ۷۹ قانون مذکور، در صورتی که رئیس قوه قضاییه یا رئیس دیوان عدالت اداری رأی قطعی شعب دیوان را خلاف بین شرع یا قانون تشخیص دهند، می‌توانند برای رسیدگی ماهوی و صدور رأی به مرجع صالح ارجاع کند. بنا به مراتب اعمال ماده ۷۹ قانون یاد شده در فرض وجود رأی وحدت رویه مغایر حکم ماده ۸۹ آن قانون نیست، زیرا حکم ماده ۸۹ ناظر بـر منع قهری تسری رأی وحدت رویه به گذشته است و مانع اعمال اختیارات رئیس قوه قضائیه و رئیس دیوان عدالت اداری مطابق ماده ۷۹ نیست و محدودیتی در این زمینه ایجاد نکرده است. در نتیجه رأی شعبه پنجم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۵۰۲۴۷۱ـ۱۳۹۳/۱۲/۱۰ و آراء شعبه هشتم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه‌های ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۶۶ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۶۸ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۷۱ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۹۷۴ ـ ۱۳۹۳/۱۱/۱۲ که در آنها استدلال رئیس دیوان عدالت اداری مبنی بر این که آراء شعب مغایر قوانین مربوط به بیمه و بازنشستگی صادر شده و هیأت عمومی در خصوص موضوع نیز رأی صادر کرده است را پذیرفته‌اند و با استناد به ماده ۷۹ قانون یاد شده آراء شعب دیوان عدالت اداری را نقض کرده‌اند صحیح و موافق مقررات تشخیص شد. این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

    رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدکاظم بهرامی

    منبع: روزنامه رسمی، سال هفتاد و دو، شماره 20860، ویژه نامه شماره 906، چهارشنبه 28مهر 395