|
قضاوت آنلاین: در ارتباط با عنصر قانونی فعل روزه‌خواری در ملاء عام، از گذشته تا سنوات اخیر، نظر حقوقدانان و رویه قضایی بر این منوال قرار داشت که عمل از مصادیق فعل حرام محسوب و مطابق با ماده 638 قانون مجازات اسلامی تعزیرات جرم و قابل مجازات است، لکن با ورود نسل جدید قضات به سیستم قضایی کشور، آراء و تصمیات قضایی صادره در سنوات اخیر حکایت از آن دارد که این عمل از ماده پیش‌گفته خروج موضوعی داشته و منطبق با هیچ یک از متون جزایی نبوده و در نتیجه فاقد هرگونه ضمانت اجرای کیفری است. در پیوند با رویکرد جدید قضایی، پیش‌تر مقاله‌ی مشروح و مفصل «ضمانت اجرای کیفری عمل روزه خواری در ملاء عام» و نیز تصمیم قضایی با عنوان «روزه خواری در ملاء عام جرم و قابل مجازات نیست» را در قضاوت آنلاین منتشر نمودیم و اینک قرار منع تعقیب شعبه 102 دادگاه کیفی دو دهشت را آماده نمودیم. |
;کلاسه پرونده: 940301000
تاریخ صدور: 19/7/1394
مرجع صدور: شعبه 102 دادگاه کیفری دو شهرستان کهگیلویه (دهشت)
اتهام: تظاهر به عمل حرام (روزه خواری در ماه مبارک رمضان) در ملاء عام
گردشکار: به تاریخ 19/7/1394 در وقت فوق العاده پرونده شماره 940301000 نزد شعبه 102 دادگاه کیفری دو شهرستان کهگیلویه به تصدی اینجانب امضاء کننده زیر تحت نظر است. دادگاه با عنایت به جمیع اوراق و محتویات پرونده ختم رسیدگی را اعلام و با استعانت از خداوند متعال و تکیه بر وجدان و شرف به شرح آتی مبادرت به اتخاذ تصمیم می نماید.
رأی دادگاه
در خصوص اتهام … فرزند … دایر بر تظاهر به عمل حرام (به شرح استعمال دخانیات در ماه مبارک رمضان) در ملاء عام، موضوع گزارش ضابطین داگستری و کیفرخواست شماره 94104374190001048 دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان، دادگاه حسب جمیع اوراق و محتویات پرونده، از جمله ملاحظه گزارش ضابطین دادگستری و اظهارات متهم موصوف طی صفحات شماره (1)، (2) و (4) پرونده ناظر به «کشیدن سیگار در اوقات روزه داری»، نظر به این که (یکم) دادسرا به موجب ماده 637 کتاب پنجم (تعزیرات و محازات های بازدارنده) قانون مجازت اسلامی مصوب 1375 تحت عنوان «ارتکاب فعل حرام» برای متهم موضوف تقاضای مجازت کرده است، (دوم) در احراز این که آیا عمل انتشابی به متهم یادشده از مصادیق «روزه خواری» – که طبق دیدگاه صاحب ریاض (ره) «با نظر حاکم قابل تعزیر است» – و بر اساس قاعده فقهی «التعزیر لکل عمل حرام» یا به عقیده مرحوم صاحب جواهر «کل من فعل محرما او ترک واجبا فلامام تعزیره» مستحق «تعزیر شرعی» می باشد یا نه؟ با مراجعه به منابع فقهی معتبر از جمله دیدگاه محمد تقی رازی نجفی اصفهانی (ره) در «رسالة شرب القلیان فی شهر رمضان»، به این نتیجه می رسیم که: 1- قطعاً اسم «اکل» بر آن عمل صادق نیست و 2- مشارکت آن با غبار، در حصول آن گونه اجزاء در حلق به لحاظ عدم اعتبار قیاس در مذهب امامیه، باعث تسری آن به غبار نشده و منصرف از «رسیدن غبار به حلق» که از موجبات بطلان روزه است» می باشد. (سوم) از طرفی، جواز تعزیر در موارد «غیر حرام که موجب جریحه دار شدن عفت عمومی است» ناظر به مسایل ناموسی و شرفی بوده و مسلماً نمی توان موضوع گزارش ضابطین دادگستری در این پرونده را مشمول این قسمت از ماده (638) کتاب پنجم (تعزیرات و مجازات های بازدارنده) قانون مجازتت اسلامی مصوب 1375 دانست. بنابراین با توجه به قاعده فقهی «درء» و لزوم تمسک به اصل اباحه در موارد مشکوک مطابق با ماده 120 قانون مجازتت اسلامی 1382 (با اصلاحایت بعدی) قرار منع تعقیب نامبرده را صادر و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری تلقی و ظرف مدت بست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض نزد محاکم تجدیدنظر استان کهگیولیه و بویر احمد می باشد.
دادرس شعبه 102 دادگاه کیفری دو شهرستان کهگیلویه (دهشت)
منبع: قضاوت آنلاین به نقل از کانال حقوقی و قضایی
