برچسب: قوانین و مقررات مواد مخدر و روانگردان

قوانین و مقررات مواد مخدر و روانگردان

  • بخشنامه شماره 48244 رئیس قوه قضاییه در خصوص الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر

    بخشنامه شماره 48244 رئیس قوه قضاییه در خصوص الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر

    بخشنامه شماره ۱۰۰/۴۸۲۴۴/۹۰۰۰ ریاست محترم قوه قضائیه درخصوص: الحاق یک ماده به قانون مبارزه با موادمخدر مصوب ۱۲/۷/۱۳۹۶ 

    شماره۹۰۰۰/۴۸۴۷۵/۱۰۰                                                            ۱۳۹۶/۱۰/۱۷

    جناب آقای سینجلی جاسبی

    رئیس محترم هیأت مدیره و مدیرعامل روزنامه رسمی کشور

    تصویر بخشنامه شماره ۹۰۰۰/۴۸۲۴۴/۱۰۰ مورخ ۱۳۹۶/۱۰/۱۶ ریاست محترم قوه قضائیه درخصوص «الحاق یک ماده به قانون مبارزه با موادمخدر مصوب ۱۳۹۶/۷/۱۲» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ایفاد می‌گردد.

    مدیرکل دبیرخانه قوه قضائیه ـ محسن محدث

    شماره۹۰۰۰/۴۸۲۴۴/۱۰۰                                                            ۱۳۹۶/۱۰/۱۶

    بخشنامه به کلیه مراجع قضایی کشور

    در اجرای قانون الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۹۶/۷/۱۲ مجلس شورای اسلامی و ضرورت تسریع در اجرای آن در مواردی که احکام سابق الصدور مشمول تخفیف مجازات می‌شوند، توجه مراجع قضایی را به موارد ذیل جلب می‌نماید:

    ۱ـ منظور از قانون در این بخشنامه، قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام با اصلاحات و الحاقات بعدی و منظور از ماده واحده نیز قانون الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۹۶/۷/۱۲ مجلس شورای اسلامی است.

    ۲ـ قضات اجرای احکام کیفری مکلفند در اسرع وقت کلیه پرونده­ های مشمول بند (ب) ماده (۱۰) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ را با اولویت محکومان به اعدام، ضمن توقف اجرا، مورد بررسی قرار دهند و چنانچه اجرای ماده واحده موجب تخفیف مجازات محکومان می­گردد، مراتب را طی شرحی به همراه پرونده به شعبه دادگاه انقلاب صادر‌کننده حکم قطعی یا جانشین آن ارسال نمایند. در صورتی ­که محکوم­ علیه رأساً تقاضای تخفیف نماید، قاضی اجرای احکام نیز مکلف است درخواست وی را به همراه پرونده به دادگاه ارسال کند.

    تبصره ـ منظور از دادگاه صادرکننده حکم قطعی، دادگاه انقلاب صادرکننده حکم است اعم از اینکه حکم پس از انقضاء مهلت قانونی، قطعی شده یا حسب مورد به تأیید رییس یا شعبه دیوانعالی کشور و یا دادستان کل کشور رسیده باشد.

    ۳ـ زندانیان مشمول این ماده می‌توانند تقاضای خود را به رییس زندان مربوط تحویل دهند. در این صورت، ‌رییس زندان مکلف است در اسرع وقت درخواست آنان را عیناً به دادسرای مجری حکم ارسال کند. قاضی اجرای احکام موظف است درخواست را به انضمام پرونده برای رسیدگی به دادگاه صادر کننده حکم قطعی ارسال نماید.

    ۴ـ دادگاه صادرکننده حکم قطعی مکلف است در اسرع وقت پرونده ارسالی را بررسی و چنانچه مورد را مشمول بند (ب) ماده (۱۰) قانون مجازات اسلامی بداند، با لحاظ ماده واحده مبادرت به صدور حکم اصلاحی مبنی بر تخفیف مجازات ­نماید. در غیر این صورت، دادگاه تقاضای تخفیف را مستدلاً رد و پرونده را به مرجع مربوط اعاده می­کند. تصمیم دادگاه قطعی است.

    ۵ ـ عدم شمول بند (ب) ماده (۱۰) قانون مجازات اسلامی به محکومان قطعی اعدام و حبس ابد قبل از لازم­الاجرا شدن ماده واحده باید طی صورتجلسه ­ای به امضای قاضی اجرای احکام و تأیید دادستان در پرونده امر درج گردد و اجرای حکم اعدام بدون آن ممنوع است.

    ۶ ـ استفاده از اطفال و نوجوانان کمتر از هجده سال یا مجانین برای ارتکاب جرم مذکور در بند (ب) ماده واحده شامل مواردی است که مرتکب جرایم مذکور از این اشخاص به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده کرده باشد، مشابه آنچه در ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مقرر شده است یا مواردی از قبیل اجیر کردن یا به خدمت گرفتن افراد بالغ کمتر از ۱۸ سال.

    ۷ـ طبق بند (ت) ماده واحده وارد کردن، صادر کردن، ارسال، تولید، ساخت، توزیع، فروش یا در معرض فروش قرار  دادن بیش از ۵۰ کیلوگرم مواد، موضوع ماده ۴ یا بیش از ۲ کیلوگـرم مواد، موضوع ماده ۸ و خریـد، نگهداری، مخفـی یا حمل کردن بیش از ۳ کیلوگرم مواد موضوع ماده ۸ موجب مجازات اعدام خواهد بود.

    ۸ ـ­ کسانی که قبل از لازم­ الاجرا شدن این ماده واحده مرتکب جرایم صدر این ماده با میزان مواد بیش از حد نصاب بند (ت) شده و شرایط بندهای (الف)، (ب) و (پ) را نداشته باشند از تخفیف مجازات صدر ماده برخوردار می­شوند.

    ۹ ـ کسانی­ که قبل از لازم ­الاجرا شدن ماده واحده، مرتکب یکی از جرایم موضوع این ماده شده باشند و پرونده آنان منتهی به صدور حکم نشده و اعمال ماده واحده مساعدتر به نفع آنان باشد در اجرای ماده (۱۰) قانون مجازات اسلامی، دادگاه مکلف است با رعایت این ماده در مورد آنان حکم صادر کند و چنانچه حکم صادر شده در مرحله فرجام­خواهی باشد دیوان عالی کشور ضمن نقض رأی، پرونده را برای رسیدگی به شعبه هم عرض دادگاه ارسال می­کند.

    ۱۰ـ چنانچه محکومان به اعدام، قبل از لازم الاجرا شدن ماده واحده مشمول عفو مقام معظم رهبری (مدظله العالی) قرار گرفته و مجازات آنها به حبس ابد تبدیل شده باشد، مشمول بند(ب) ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی خواهند بود.

    ۱۱ـ در صورتی که در اجرای ماده واحده، مجازات محکومان به حبس ابد به مجازات تعزیری درجه ۲ تخفیف یابد معاونان جرم مذکور نیز اگر با تخفیف مجازات مباشرین از تخفیف مجازات بهره ­مند شوند، مشمول بند (ب) ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی خواهند بود.

    ۱۲ـ در اجرای تبصره ماده واحده چنانچه مجازات قانونی جرم بیش از پنج سال حبس باشد دادگاه در مقام تعیین مجازات مکلف به رعایت نکات ذیل است:

    الف ـ تعیین مجازات کمتر از حداقل مجازات قانونی جرم ممنوع است.

    ب ـ درصورتی که حداقل مجازات قانونی جرم تعیین شود، به جز تخفیف مقرر در تبصره ماده ۳۸ قانون و عفو مقام معظم رهبری (مدظله العالی) ، مذکور در بند (۱۱) اصل یکصدو دهم قانون اساسی، اعمال هرگونه ارفاق قانونی از قبیل تعلیق مجازات، آزادی مشروط، تخفیف مجازات موضوع ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری ممنوع است و چنانچه مجازات تعیین شده بیش از حداقل مجازات قانونی جرم باشد دادگاه می‌تواند بعد از گذراندن حداقل مجازات قانونی جرم، تمام یا قسمتی از باقیمانده حبس را صرفاً تعلیق نماید.

    مسؤولیت اجرای این بخشنامه بر عهده دادستان­ها و رؤسای دادگستری حوزه­های قضایی است و دادستان کل کشور بر حسن اجرای آن نظارت نموده و پس از سه ماه گزارش عملکرد اجرای ماده واحده مزبور را به رئیس قوه­قضائیه منعکس می­کند.

    رئیس قوه قضائیه ـ صادق آملی لاریجانی

    منبع: قضاوت آنلاین، به نقل از روزنامه رسمی، سال هفتاد و سه، شماره 21217، ویژه نامه 1015، چهارشنبه 20 دی 1396

  • قانون مبارزه با مواد مخدر با اصلاحات و الحاقات بعدی

    قانون مبارزه با مواد مخدر با اصلاحات و الحاقات بعدی

    توضیح

    قانون مبارزه با مواد مخدر در تاریخ 3 آبان 1367 توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب که برابر ماده 35 آن، مدت اعتبار این قانون دو سال تعیین گردید که به موجب قانون اصلاح ماده 35 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 22 آذر 1367 مجمع تشخیص مصلحت نظام، این مدت برداشته شد.

    کلیه اصلاحات از ابتدای وضع قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 3 آبان 1367 مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکنون به ترتیب به موجب: قانون اصلاح ماده 35 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 1367/9/22 مجمع تشخیص مصلحت نظام، ‌قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 1368/5/10 ‌مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی، قانون اصلاح ماده 33 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 1367/8/3 مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب 1371/7/2 این مجمع، قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن مصوب 1367/8/3 مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب 1376/7/18 مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون اصلاح ماده 29 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب 1380/8/26، اصلاحیه قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 1376 مصوب 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 12 مهر 1396 مجلس شورای اسلامی و ماده ماده ۵۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی صورت گرفت که تماماً در متن قانون حاضر اعمال گردید. مواد مورد اصلاح، به همراه تاریخ اصلاح و ذکر ماده قبل از اصلاح در بخش زیرنویس و مواد مورد نسخ صریح یا ضمنی نیز به همراه ناسخ آنها به همین کیفیت درج گردید. چنانچه موادی از قانون منبعد مورد اصلاح یا نسخ قرارگیرد، در قانون فعلی اعمال و بروزرسانی خواهدشد.

    قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 3 آبان 1367 مجمع تشخیص مصلحت نظام با اصلاحات و الحاقات بعدی

    ‌بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

    ‌موضوع “‌مبارزه با مواد مخدر” در جلسات متعدد مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بحث‌های مفصل “‌قانون‌ مبارزه با مواد مخدر” به شرح زیر در جلسه مورخ 1367/8/3 به تصویب نهایی رسید:

    قانون مبارزه با مواد مخدر

    ماده 1(اصلاحی 1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:

    1 (اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- کشت خشخاش و کوکا مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.

    2 (اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- وارد کردن، ارسال، صادرکردن، تولید و ساخت انواع مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.

    3 (اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- نگهداری، حمل، خرید، توزیع، اخفاء، ترانزیت، عرضه و فروش مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.

    4(اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.

    5(اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- استعمال مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی به هر شکل و طریق، مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.

    6(اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- تولید، ساخت، خرید، فروش، نگهداری آلات و ادوات و ابزار مربوط به ساخت و استعمال مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.

    7(اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- قرار دادن یا پناه دادن متهمین، محکومیت مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی که تحت تعقیبند و یا دستگیر شده‌اند.

    8- امحاء یا اخفاء ادله جرم مجرمان.

    9 (اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- قرار دادن مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی یا آلات و ادوات استعمال در محلی به قصد متهم کردن دیگری.

    ‌تبصره 1 (الحاقی1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- منظور از مواد مخدر در این قانون، کلیه موادی است که در تصویب نامه راجع به فهرست مواد مخدر مصوب 1338 و اصلاحات بعدی آن‌احصاء یا توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان مخدر شناخته و اعلام می‌گردد.

    تبصره 2 (الحاقی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)ـ رسیدگی به جرائم مواد روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی تابع مقررات رسیدگی به جرائم مواد مخدر می‌باشد.

    زیرنویس:

    ماده 1(اصلاحی 1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:

    1- کشت خشخاش و کوکا مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر.

    2- وارد کردن، ارسال، صادرکردن، تولید و ساخت انواع مواد مخدر.

    3- نگهداری، حمل، خرید، توزیع، اخفاء، ترانزیت، عرضه و فروش مواد مخدر.

    4- دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر.

    5- استعمال مواد مخدر به هر شکل و طریق، مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.

    6- تولید، ساخت، خرید، فروش، نگهداری آلات و ادوات و ابزار مربوط به ساخت و استعمال مواد مخدر.

    7- قرار دادن یا پناه دادن متهمین، محکومیت مواد مخدر که تحت تعقیبند و یا دستگیر شده‌اند.

    8- امحاء یا اخفاء ادله جرم مجرمان.

    9- قرار دادن مواد مخدر یا آلات و ادوات استعمال در محلی به قصد متهم کردن دیگری.

    ماده 1 مصوب 1367/8/3)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:

    1 – کشت خشخاش مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر.

    2 – وارد کردن، صادر کردن و تولید انواع مواد مخدر.

    3 – نگهداری، حمل، خرید، توزیع و فروش مواد مخدر.

    4 – دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر.

    5 – استعمال مواد مخدر به هر شکل و طریق مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.

    6 – تولید آلات و ادوات و ابزار مربوط به تولید و استعمال مواد مخدر.

    7 – فرار دادن یا پناه دادن متهمان، مجرمان مواد مخدر که تحت تعقیب‌اند و یا دستگیر شده‌اند.

    8 – محو و یا اخفاء ادله جرم مجرمان.

    ماده 2 (اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس مبادرت به کشت خشخاش یا کوکا کند و یا برای تولید مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی به کشت شاهدانه بپرازد علاوه بر امحاء کشت برحسب میزان کشت‌به شرح زیر مجازات خواهد شد:

    1- بار اول، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی.

    2- بار دوم، 50 تا 500 میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.

    3- بار سوم، صد میلیون تا یک میلیارد ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.

    4- بار چهارم، اعدام.

    ‌تبصره (اصلاحی 1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرگاه ثابت شود کشت خشخاش یا کوکا یا شاهدانه به دستور مالک و یا مستاجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است، شخص‌دستور دهنده که سبب بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم می‌شود و  مباشر که متصدی کشت بوده‌است، به 10 تا 30 میلیون ریال جریمه نقدی و پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

    زیرنویس:

    ماده 2 (اصلاحی 1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس مبادرت به کشت خشخاش یا کوکا کند و یا برای تولید مواد مخدر به کشت شاهدانه بپرازد علاوه بر امحاء کشت برحسب میزان کشت‌به شرح زیر مجازات خواهد شد:

    1- بار اول، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی.

    2- بار دوم، 50 تا 500 میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.

    3- بار سوم، صد میلیون تا یک میلیارد ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.

    4- بار چهارم، اعدام.

    ‌ماده 2 (مصوب 1367/8/3) هر کس مبادرت به کشت خشخاش کند و یا برای تولید مواد مخدر به کشت شاهدانه بپردازد علاوه بر امحاء کشت در هر بار، بر حسب‌میزان کشت به شرح زیر مجازات خواهد شد:

    1 – بار اول، یک تا ده میلیون ریال جریمه نقدی.

    2 – بار دوم، پنج تا پنجاه میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.

    3 – بار سوم، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.

    4 – بار چهارم، اعدام.

    ‌تبصره – هر گاه ثابت شود که کشت خشخاش یا شاهدانه به دستور مالک یا مالکان و یا مستأجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است،‌شخص دستور دهنده که سبب بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم می‌شود و مباشر که متصدی کشت‌بوده است به یک تا سه میلیون ریال جریمه نقدی و پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

    ماده 3 (اصلاحی 1389/5/9 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس بذر یا گرز خشخاش یا بذر یا برگ کوکا و یا بذر شاهدانه را نگهداری، مخفی و یا حمل کند به یک میلیون تا 30 میلیون ریال جریمه نقدی ‌و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد، در مورد بذر شاهدانه قصد تولید مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی از آنها باید احراز شود.

    ‌زیرنویس

    ماده 3 (اصلاحی 1376/8/17 مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس بذر یا گرز خشخاش یا بذر یا برگ کوکا و یا بذر شاهدانه را نگهداری، مخفی و یا حمل کند به یک میلیون تا 30 میلیون ریال جریمه نقدی‌و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد، در مورد بذر شاهدانه قصد تولید مواد مخدر از آنها باید احراز شود.

    ماده 3 (مصوب 1367/8/3) هر کس بذر یا گرز خشخاش و یا سرشاخه‌های گلدار و یا به میوه نشسته شاهدانه را نگهداری و یا مخفی و یا حمل کند به صد هزار تا سه‌میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد. در مورد سر شاخه‌های گلدار و یا به میوه نشسته شاهدانه، قصد تولید مواد‌مخدر از آنها باید احراز شود.

    برگه‌ها: 1 2