برچسب: نشست های قضایی در تجهیزات دریافت از ماهواره

نشست های قضایی در تجهیزات دریافت از ماهواره

  • مجازات سگ گردانی در اماکن عمومی و دخالت دادستان در آن

    مجازات سگ گردانی در اماکن عمومی و دخالت دادستان در آن

    سگ گردانی منجر به تسبیب در جنایت، اخلال در نظم و آسایش عمومی یا حرکات غیر متعارف و تهدید علیه بهداشت عمومی جرم و قابل مجازات است

    نشست قضائی تاریخ ۱۳۹۸/۰۶/۱۰ قضات شهر تهران

    کد نشست ۱۳۹۹-۶۹۳۵

    موضوع: اقدامات دادستانی با مقوله سگ گردانی در اماکن عمومی و نحوه مواجه با مراجع ذی صلاح این امر

    پرسش ها

    پیرو سوال جلسه قبل در موضوع نگهداری سگ،

    ۱- آیا سگ گردانی در فضای عمومی و پارک ها و خرید و فروش آن در پارک ها و اماکن عمومی جرم است یا خیر؟

    ۲- اقدام عملی دادسرای ناحیه در برخورد با معضل اجتماعی سگ گردانی در فضای عمومی و پارکها و خرید و فروش آن در این اماکن و مزاحمت و سلب آسایش از شهروندان براساس قانون چگونه باید باشد و نسبت به دستگاه ها و سازمان های مربوطه که تکلیف قانونی دارند، دادستانی چه اقدامی باید انجام دهد؟

    نظر اکثریت

    در خصوص قسمت اول سوال، صرف گرداندن سگ در فضای عمومی در صورتی که سگ نامتعارف نباشد و موجب ترس یا ایجاد مزاحمت در شهروندان نشود جرم نیست. مع الوصف اگر سگ نامتعارف باشد مانند سگ های دوبرمن که جثه بزرگی دارند و کنترل آن به راحتی امکان پذیر نیست و امکان حمله به افراد دیگر وجود دارد یا به طور کلی موجب ایجاد رعب و وحشت در مردم بالاخص کودکان می شود یا به رهگذران حمله یا پارس می کند اگر حمله موجب آسیب بدنی شود که از مصادیق تسبیب در جنایت است و الا از مصادیق اخلال در نظم و آسایش عمومی با حرکات غیر متعارف می باشد؛ زیرا آسایش عبارت است از اینکه شخص بتواند به راحتی و بدون ترس یا ایجاد مزاحمت در خانه خود زندگی کند یا از خیابان عبور کند یا در پارک استراحت و تفریح نماید و وقتی سگ یا حیوان خانگی یک نفر این آسایش و آرامش وی و سایر رهگذران را برهم زند آسایش عمومی خدشه دار شده است.

    همچنین اگر سگ یا حیوان دیگری که در فضای عمومی گردادنده می شود، فضولاتی در محل پخش کند یا اجزایی مثل پوست یا مو یا پشم از آن برجای بماند که موجب ایجاد بیماری برای افراد رهگذر یا حاضر در پارکها و اماکن عمومی بشود با جلب نظر اداره بهداشت محل می تواند از مصادیق تهدید علیه بهداشت عمومی هم باشد.

    درخصوص قسمت دوم سوال، دادستان از باب پیشگیری از وقوع جرایم آتی می تواند ورود کند زیرا اگر با پدیده سگ گردانی یا خرید و فروش سگ های خانگی یا غیر خانگی غیر از سگ های چهارگانه نگهبان، گله، شکار و مزرعه برخورد نشود به مرور این امر عادی شده و تعداد این سگ ها در جامعه و اماکن عمومی زیاد شده و می تواند بهداشت عمومی را به خطر اندازد و نیز نظم و آسایش عمومی را نیز در معرض خطر یا اخلال در آینده قرار دهد؛ لذا هم از باب پیشگیری از وقوع جرم و هم در اماکنی که افراد مبادرت به ازدحام جهت خرید و فروش سگ ها یا ایجاد جنگ میان سگ ها یا حیوانات دیگر و به جان هم انداختن آنها و سایر رفتارهای غیر متعارف نموده و نظم محل را برهم زده و آسایش مردم را سلب کرده به گونه ای که عموم مردم امکان برخورداری از این اماکن عمومی را ندارند، از باب برحورد با بزه (مشهود) اخلال در نظم و آسایش عمومی، دادستان می تواند مداخله کند.

    نظر اقلیت

    درخصوص قسمت اول سوال، صرف سگ گردانی جرم نیست و نباید دایره شمول بزه اخلال در نظم و امنیت و آسایش عمومی را توسعه داد و تنها عمل صاحب سگ می تواند مشمول بزه تهدید علیه بهداشت عمومی با جلب نظر اداره بهداشت باشد مگر اینکه شخص تعداد زیادی سگ همراه داشته یا رفتار سگ به گونه ای باشد که افراد زیادی را در معرض تهدید قرار داده و ایجاد رعب و وحشت نماید در غیر این صورت همانطور که ذکر شد فقط قابل انطباق با تهدید علیه بهداشت عمومی می باشد.

    درخصوص قسمت دوم سوال، دادستانی جز در صورت شکایت افراد حق مداخله ندارد.

    تاپیک انجمن: آیا سگ گردانی با قلاده در اماکن عمومی جرم است؟

    نظر هیئت عالی

    سوال اول ـ نظریه اکثریت قضات محترم دادگستری تهران تا عبارت «خدشه دار شده است» در سطر 7 موجه و مورد تأیید است.

    سؤال دوم ـ با توجه به ماده 22 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و لحاظ مواد 9 و 11 این قانون دادستان می تواند (باید) در صورت وقوع بزه نسبت به تعقیب قانونی متهم و سایر وظایف قانونی مربوطه اقدام نماید و لذا صرف سگ گردانی مجوز قانونی در مداخله دادستان نمی باشد. ضمناً نظریه مشورتی ۲۲۹۴/ ۹۶/ ۷ ـ ۲۶/ ۹/ ۹۶ اداره کل حقوقی مؤید این استنتاج است.

    سامانه نشست های قضایی قضات

  • مجازات پوشاندن پلاک خودرو و ناخوانا کردن آن

    مجازات پوشاندن پلاک خودرو و ناخوانا کردن آن

    توضیح: از زمان نصب دوربین‌های طرح ترافیک، طرح زوج و فرد، دوربین‌های کنترل سرعت و نیز محدودیت های تردد خودرویی به علت ویروس کرونا در برخی مناطق، تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگیِ رانندگان طبق مشخصات خودرو، ثبت و به مرکز سامانه مربوطه ارسال می شود.

    رانندگانِ قانون گریز! از ترفند های مختلفی برای برای جلوگیری از ثبت پلاک خودرو توسط دوربین استفاده می نمایند که یکی از آن ها «پوشاندن شماره پلاک خودرو و یا ناخوانا کردن آن» است.

    در این که آیا چنین عملی جرم و قابل مجازات است یا خیر، متأسفانه در بسیاری از سایت های خبری و بعضاً حقوقی مشاهده شد که عمل را مشمول ماده 720 قانون مجازات اسلامی تعزیرات دانسته و مجازات حبس برای آن اعلام نمودند؟! در حالی که چنین عملی تخلف از مقررات راهنمایی و رانندگی محسوب شده که با توقیف خودرو نیز همراه خواهد بود.

    آرای منتخب حاضر ارتباط با موضوع فوق برای انتشار در قضاوت آنلاین انتخاب گردید.

    چکیده: مخفی کردن شماره پلاک خودرو، فاقد وصف جزایی است.

    شماره رأی: 00775
    تاریخ صدور: 1392/8/15
    مرجع صدور: شعبه 1172 دادگاه عمومی جزایی تهران

    رای دادگاه بدوی

    در خصوص اتهام آقای م. خ. فرزند ع.، متولد 1363، شغل فروشنده لوازم خانگی، اهل و ساکن تهران، مجرد، آزاد به قید معرفی کفیل، دایر بر تغییر در ارقام پلاک خودرو به شماره ….. از طریق پوشش اعداد موضوع کیفرخواست شماره 001459 مورخه 14/07/92 صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 32 راهور تهران؛

    دادگاه با بررسی اوراق و محتویات پرونده و با توجه به گزارش مرجع انتظامی و با ملاحظه صورت‌جلسه کشف مضبوط در پرونده و با توجه به اظهارات و اقاریر متهم و هم‌چنین با توجه به ندامت و پشیمانی و تعهد مبرم مبنی بر عدم تکرار جرم و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده مجرمیت نامبرده را محرز دانسته و به استناد ماده 720 قانون مجازات اسلامی 1375 و مواد 18 و 19 و مواد 64 و 66 و 67 قانون مجازات اسلامی 1392 دادگاه وی را به تحمل شش ماه حبس تعزیری درجه شش محکوم می‌نماید و با توجه به کیفیت ارتکاب جرم و سن و جوانی وی و نداشتن سابقه و وجود جهات تخفیف اجرای شش ماه حبس را به مجازات جایگزین حبس به مبلغ هجده میلیون ریال تبدیل و محکوم می‌نماید.

    رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی می‌باشد.

    شعبه 1172 دادگاه عمومی جزایی تهران

    شماره رای: 9309970223100689
    تاریخ صدور: 1393/6/23
    مرجع صدور: شعبه 31 دادگاه تجدید نظر استان تهران

    رای دادگاه تجدید نظر

    در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م. خ. نسبت به دادنامه شماره 00775 مورخه 1392/8/15 صادره از شعبه 1172 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام تغییر در ارقام پلاک خودرو به شماره …. از طریق انداختن پوشش روی پلاک به شش ماه حبس محکوم که با احراز جهات تخفیف مجازات جایگزین حبس به هجده میلیون ریال تبدیل گردیده است؛

    دادگاه با لحاظ اوراق و محتویات پرونده و مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی من‌ حیث ‌المجموع اعتراض وارد می‌باشد زیرا انداختن پوشش روی پلاک مطابق ماده 720 قانون مجازات اسلامی نه تغییر پلاک می‌باشد و نه الصاق پلاک دیگری به اتومبیل و با تقلب در پلاک.

    بنابراین عمل ارتکابی تجدیدنظرخواه فاقد وصف جزایی و خارج از شمول ماده 720 قانون فوق‌الذکر می‌باشد و بدین لحاظ دادگاه با استناد به شق یک از بند ب ماده 257 از قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری، ضمن پذیرش تجدیدنظرخواهی و نقض دادنامه موصوف با استناد به بند الف ماده 177 از قانون مرقوم و رعایت اصل برائت حکم تبرئه مشارالیه را صادر می‌نماید.

    ضمناً متذکر می‌شود که عمل ارتکابی تخلف از مقررات رانندگی بوده و مراتب از طریق راهنمایی رانندگی پیگیری گردد. رأی صادره قطعی باشد .

    شعبه 31 دادگاه تجدیدنظر استان تهران

    نقل از بانک داده آرای قضایی

  • شهادت کذب در دادگاه جرم و قابل مجازات است

    شهادت کذب در دادگاه جرم و قابل مجازات است

    توضیح: در خصوص این که آیا شهادت کذب در دادسرا جرم و قابل مجازات است یا خیر، رویه قضایی واحدی میان قضات محاکم بدوی و تجدیدنظر وجود ندارد.

    اکثریت قضات نظر دارند که به علت فقدان عنصر قانونی، عمل جرم و قابل مجازات نیست. نمونه ای مؤید این نظر با استدلال‌های صورت گرفته را با عنوان «از شرایط تحقق جرم شهادت کذب آن است که شهادت باید در دادگاه باشد نه شعب دادیاری یا بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب» می توانید مطالعه نمایید.

    اقلیت قضات نظر دارند که با توجه به ماده 650 قانون مجازات اسلامی تعزیرات عمل جرم و قابل مجازات است. آقای قدرتی- مستشار دادگاه تجدیدنظر استان خوزستان مقاله‌ای با عنوان «آیا شهادت کذب در محضر قضات دادسرا همانند دادگاه جرم است؟» تدوین نموده و در آن کوشیدند تا به کمک مباحث اصولی و استفاده از مواد قانونی مرتبط با موضوع، به پرسش پاسخ مثبت دهند که مؤید استدلال های دیدگاه اقلیت است. مقاله را می توانید در اینجا مطالعه نمایید.

    نظریه مشورتی: شهادت کذب جرم مطلق است که شامل شهادت دروغ در دادسرا می شود

    به این ترتیب، نظر و استدلال های هر دو گروه مزبور در سایت منتشر گردید که با مطالعه هریک می توانید مشخص کنید که شما تابع کدام نظر قضایی می‌باشید.

    از شرایط تحقق جرم شهادت کذب آن است که شهادت باید در دادگاه باشد نه شعب دادیاری یا بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب

    چکیده: شرط تحقق بزه شهادت کذب آن است که شهادت در دادگاه ایراد شود نه در دادسرا.

    شماره دادنامه: 344
    تاریخ صدور: 1392/03/07
    مرجع صدور: شعبه 1164 دادگاه عمومی جزایی تهران

    رای دادگاه بدوی

    در خصوص اتهام 1- آقای ب.ت. فرزند ح.، متولد 1341، با سواد، اهل شهریار، فاقد سابقه محکومیت کیفری، با وکالت آقای م.ب. و خانم ه.د.، دایر بر جعل و استفاده از سند مجعول قرارداد تنظیمی 204 مورخه 23/01/84 تنظیمی در آژانس مسکن م. موضوع شکایت شاکی آقای د.الف. و اتهام آقایان 2- ع.ح. فرزند الف.، 35 ساله، ساکن شهرستان رزن استان همدان، با وکالت م.ب. و ه.د. 3- م.ش. فرزند ق.، 52 ساله، ساکن شهریار 4- ش.ق. فرزند م.، سه نفر اخیر دایر بر شهادت کذب راجع به مبایعه‌نامه مذکور در شعبه 11 بازپرسی دادسرای ناحیه 10 موضوع شکایت آقای د.الف. و کیفرخواست صادره از دادسرای ناحیه 10 تهران؛ با این شرح که شاکی اظهار نموده متهم ردیف اول قرارداد مذکور 204 مورخه 23/01/84 را جعل، سپس آن را به شعبه 11 بازپرسی دادسرای ناحیه 10 تهران ارائه و نامبرده را به اتهام انتقال مال غیر تحت تعقیب قرار داده و متهمان اخیرالذکر موصوف ردیف 2-3-4 نیز در شعبه بازپرسی شهادت بر بیع علیه شاکی داده‌اند که با بررسی و تحقیقات انجام شده منع تعقیب وی صادر شده است؛ دادگاه با بررسی محتویات پرونده شکایت شاکی کیفرخواست صادره از دادسرا – نظریه هیئت سه نفره کارشناسی مبنی بر عدم اصالت سند مذکور مبایعه‌نامه فی‌مابین آقای ب.ت. و د.الف. – ملاحظه مدارک ابرازی – سند مورد ادعا منضم به پرونده و ارائه سند مذکور به شعبه بازپرسی و تعقیب شاکی و نهایتاً منع تعقیب وی و انکار بلاوجه متهم ردیف اول اتهام وی به نظر دادگاه محرز بوده و به استناد مواد 523 – 536 قانون مجازات اسلامی [تعزیرات] در مورد جعل به دو سال حبس و در مورد استفاده به دو سال حبس محکوم می‌نماید. سند مورد ادعای جعل نیز پس از قطعیت رأی معدوم گردد. در خصوص اتهام سه نفرآقایان ع.ح. – م.ش. و ش.ق. مبنی بر شهادت کذب نظر به صراحت ماده 650 قانون مجازات اسلامی[تعزیرات] که شهادت در دادگاه نزد مقامات رسمی قید شده، در حالی که شهادت افراد مذکور در دادگاه نبوده و در دادسرا بوده است به لحاظ فقد عنصر قانونی صرف‌نظر از صحت و سقم موضوع مستنداً به ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری و مستفاد از ماده 650 قانون مجازات اسلامی رأی بر برائت سه نفر اخیرالذکر صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره حضوری محسوب و ظرف 20 روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.

    رئیس شعبه 1164 دادگاه عمومی جزایی تهران

    شماره رای نهایی: 9309970223900718
    تاریخ رای نهایی: 1393/06/08
    مرجع صدور: شعبه 39 دادگاه تجدید نظر استان تهران

    رای دادگاه تجدید نظر

    تجدیدنظرخواهی آقای ب.ت. فرزند ح.، متولد 41، از قسمتی از دادنامه شماره 344 مورخه 07/03/92 صادره از شعبه 1164 دادگاه عمومی جزایی تهران که تجدیدنظرخواه بر حسب شکایت آقای د.الف. از حیث اتهام جعل قرارداد شماره 204 مورخه 23/01/84 و استفاده از آن جمعاً به تحمل 2 سال حبس تعزیری و معدوم نمودن قرارداد جعلی محکوم شده که پس از صدور رأی طی لایحه‌ای در تاریخ 15/05/92 به رأی دادگاه اعتراض داشته و در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای د.الف. نسبت به قسمت دیگر از دادنامه که آقایان ع.ح. فرزند الف. و م.ش. فرزند ق. و ش.ق. فرزند م. از حیث اتهام شهادت کذب تحت تعقیب و منتهی بر برائت  نامبردگان شده که آقای الف. به رأی دادگاه اعتراض که پرونده پس از اعتراض به دادگاه  تجدیدنظر استان و این شعبه ارجاع شده که در جریان رسیدگی در مرحله تجدیدنظر آقای ح.ق. به عنوان وکیل آقای د.الف. به دادرسی حاضر شده و آقای م.الف. و خانم  ف.ر. به عنوان وکیل آقای ت. در رسیدگی حضور پیدا کردند و نامبردگان در جلسات دادگاه حاضر شده و در دفاع از موکلین خود لایحه تنظیم و تقدیم دادگاه نموده‌اند که دادگاه پس از بررسی و استماع اظهارات  و ملاحظه اوراق قضایی و اصل قولنامه و اظهارنظر کارشناسی که حکایت از ساختن یک قولنامه داشته و بر جعلی بودن آن اظهارنظر شده و از سوی وکیل تجدیدنظرخواه آقای ت. دلایلی برای نقض رأی در باب محکومیت به اتهام جعل و استفاده از سند مجعول ارائه نشده و موجباتی برای نقض رأی وجود ندارد، فلذا دادگاه ضمن رد تقاضای تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظرخواسته در امر محکومیت آقای ت. و معدوم نمودن قرارداد جعلی به استناد بند الف از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری عیناً تأیید می‌گردد. و اما دادگاه مدت 4 سال حبس تجدیدنظرخواه آقای ت. را به استناد بند الف از ماده 37 و بند پ از ماده 38 قانون مجازات اسلامی به لحاظ اوضاع خاص اجتماعی و خانوادگی و فقدان سابق کیفری مؤثر به دو سال تقلیل داده که میزان محکومیت تجدیدنظرخواه در امر جعل یک سال و استفاده از سند مجعول هم یک سال خواهد بود. و اما در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای الف. نسبت به برائت متهمین به شهادت بر کذب و لایحه دفاعیه وکیل او و بررسی به عمل آمده و با توجه به استدلال رأی بدوی دادنامه معترض‌عنه در قسمت برائت تجدیدنظرخواندگان ضمن رد تقاضای تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظرخواسته در باب برائت عیناً تأیید و استوار می‌گردد. رأی صادره حضوری و قطعی است.

    مستشاران شعبه 39 دادگاه تجدیدنظر استان تهران

    نقل از بانک داده آرای پژوهشگاه قوه قضاییه

  • ارکان جرم تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغ ها (رأی 760)

    ارکان جرم تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغ ها (رأی 760)

    رأی وحدت رویه شماره 760 مورخ 1396/4/20 هیأت عمومی دیوان عالی کشور در مورد احداث دامداری و سایر موارد مذکور در آن در روستاها با موافقت سازمانهای جهاد کشاورزی و رعایت ضوابط زیست محیطی بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی‌شود 

    شماره۱۱۰/۱۵۲/۱۰۰۱۵                                                                   ۱۳۹۶/۶/۱

    مدیرعامل محترم روزنامه رسمی کشور

    گزارش پرونده وحدت رویه ردیف ۱۸/۹۶ هیأت عمومی دیوان عالی کشور با مقدمه مربوط و رأی آن به شرح ذیل تنظیم و جهت چاپ و نشر ایفاد می‌گردد.

    معاون قضائی دیوان عالی کشور ـ ابراهیم ابراهیمی

    مقدمه

    جلسه هیأت ‌عمومی دیوان عالی کشور در مورد پرونده وحدت رویه ردیف ۱۸/۹۶ رأس ساعت ۸:۳۰ روز سه‌شنبه مورخ ۱۳۹۶/۴/۲۰ به ‌ریاست حجت‌الاسلام‌ و المسلمین جناب آقای حسین کریمی رئیس دیوان ‌‌عالی‌‌کشور و با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای محمد مصدق نمایندۀ دادستان ‌کل‌ کشور و شرکت جنابان آقایان رؤسا، مستشاران و اعضای ‌معاون کلیه شعب دیوان‌عالی‌کشور، در سالن هیأت‌ عمومی تشکیل شد و پس از تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و قرائت گزارش ‌پرونده و طرح و بررسی نظریات مختلف اعضای شرکت‌‌کننده در خصوص مورد و استماع نظر دادستان محترم ‌کل‌ کشور که به ‌ترتیب‌ ذیل منعکس ‌می‌گردد، به ‌صدور رأی وحدت‌ رویه ‌قضایی شماره ۷۶۰ ـ ۱۳۹۶/۴/۲۰ منتهی گردید.

    معاون قضائی دیوان عالی کشور ـ ابراهیم ابراهیمی

    الف: گزارش پرونده

    احتراماً، خلاصه جریان پرونده‌های شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان قزوین به شماره بایگانی ۹۰۰۴۹۹ و شعبه اول تجدیدنظر این استان به شماره بایگانی ۹۴۱۱۰۳ که طی آنها با اختلاف استنباط از مقررات قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، آراء متفاوت صادر شده است به شرح ذیل منعکس می‌گردد:

    الف. شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان قزوین در پرونده شماره ۹۰۰۴۹۹ در مورد محکومیت آقای محمدیوسف … به علت تبدیل زمین زراعی به دامداری موضوع دادنامه ۵۹۳ ـ ۱۳۸۹/۱۰/۱۹ دادگاه عمومی بخش اسفرورین، طی دادنامه ۱۰۷۲ ـ ۱۳۹۰/۸/۱۱ چنین رأی داده است:

    «در خصوص درخواست اعادۀ دادرسی آقای ابوالفضل … وکیل دادگستری به وکالت از آقای محمدیوسف … نسبت به دادنامه شماره ۱۴۰ ـ ۱۳۹۰/۲/۲۲ شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان قزوین که در مقام تأیید دادنامه شماره ۵۹۳ ـ ۱۳۸۹/۱۰/۱۹ دادگاه عمومی بخش اسفرورین صادر و به موجب آن موکل مشارٌالیه (محمدیوسف …) به اتهام تغییر اراضی زراعی و باغ‌ها به دامداری به قلع و قمع بنا و پرداخت یک برابر ارزش ملک محکوم گردیده و پس از اعادۀ دادرسی در شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور به موجب دادنامه شماره ۶۳۵ ـ ۱۳۹۰/۶/۱۲ با پذیرش اعادۀ دادرسی پرونده به این دادگاه ارجاع گردیده؛ نظر به محتویات پرونده و گزارش سازمان جهاد کشاورزی شهرستان تاکستان مبنی بر تغییر کاربری اراضی زراعی به دامداری و با عنایت به تبصرۀ ۴ ماده [یک] قانون اصلاح قانون حفظ اراضی زراعی و باغ‌ها (الحاقی ۱۳۸۵/۸/۱) و اینکه حسب این تبصره قانونی تغییر اراضی زراعی به دامداری در واقع بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی محسوب و مشمول تغییر کاربری که ممنوع است، نمی‌باشد. فلذا با این وصف نظر به اینکه اقدام معموله از جانب متهم با توجه به مجوز قانونی جرم محسوب نمی‌گردد، ضمن پذیرش اعاده دادرسی و نقض دادنامه‌های مذکور صادره از شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان قزوین و دادگاه عمومی بخش اسفرورین در این خصوص مستند به بند الف ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری قرار منع تعقیب متهم را صادر و اعلام می‌دارد. رأی صادره قطعی است.»

    ب. شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان مرقوم در پرونده شماره ۹۴۱۱۰۳ در مقام رسیدگی به اعتراض جهاد کشاورزی تاکستان نسبت به دادنامه ۱۲۲۳ ـ ۱۳۹۴/۹/۲۴ دادگاه عمومی بخش اسفرورین که طی آن در مورد شکایت مدیریت جهاد کشاورزی محل از آقای نورعلی … به اتهام تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغی به مساحت ۶۰۰ متر مربع و تبدیل آن به دامداری با توجه به تبصرۀ ۴ ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها (الحاقی ۱۳۸۵) که احداث دامداری را تغییر کاربری نمی‌داند قرار منع تعقیب کیفری صادر کرده است، دادنامه ۱۱۳۹ ـ ۱۳۹۴/۱۱/۱۹ را به شرح ذیل صادر نموده است:

    «در خصوص تجدیدنظرخواهی مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان تاکستان به طرفیت آقای نورعلی … نسبت به دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۲۸۳۹۱۰۱۲۲۳ مورخ ۱۳۹۴/۹/۲۴ صادره از شعبه دادگاه عمومی بخش اسفرورین که به موجب آن تجدیدنظر خوانده (متهم بدوی) از اتهام انتسابی دایر به تغییر غیرمجاز کاربری مقدار ۶۰۰ متر مربع از اراضی زراعی روستای دیال‌آباد از طریق احداث دامداری، قرار منع تعقیب حاصل نموده است، با عنایت به تصریح قانونگذار در ماده یک قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوّب سال ۱۳۸۵ و تبصرۀ ذیل آن که هرگونه تغییر کاربری بدون اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح قانونی را مشمول ممنوعیت عام مذکور در قانون مرقوم دانسته است، با پذیرش اعتراض معترض و نقض دادنامه بدوی وفق بند ب ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوّب سال ۱۳۹۲ پرونده را جهت رسیدگی ماهوی به دادگاه محترم بدوی اعاده می‌نماید. رأی صادره قطعی است.»

    چون از شعب دادگاه‌های تجدیدنظر استان قزوین به شرح دادنامه‌های صدرالاشعار با اختلاف استنباط از مقررات موضوع ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌‌ها و تبصره‌های آن و شمول مقررات ماده ۳ اصلاحی ۱۳۸۵/۸/۱ این قانون نسبت به تبدیل اراضی زراعی و باغات به دامداری آراء متهافت صادر گردیده است، لذا با استناد به ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوّب ۱۳۹۲، طرح موضوع را جهت بررسی و اتخاذ تصمیم قانونی درخواست می‌نماید.

    معاون قضایی دیوان عالی کشورـ حسین مختاری

    ب: نظریه دادستان کل کشور

    «موضوع بحث در این دو پرونده که منتهی به صدور آراء مختلف در موضوع واحد شده، آن است که شخصی زمین زراعی خود را بدون مجوز قانونی به دامداری تغییر کاربری داده است. شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان قزوین رفتار ارتکابی را جرم ندانسته و اعتقاد به برائت مرتکب دارد، ولیکن شعبه اول همان دادگاه، رفتار ارتکابی را جرم دانسته و مرتکب را مشمول مجازات مقرر در ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوّب ۱۳۷۴ با اصلاحات بعدی دانسته است. به نظر می‌رسد با در نظر گرفتن ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها و تبصرۀ ۴ همان ماده و بند “د” ماده یک آیین‌نامه اجرایی همان قانون مصوّب هیأت وزیران و نیز ماده یک دستور‌العمل تعیین مصادیق تغییر کاربری غیرمجاز مصوّب وزیر جهاد کشاورزی، نظر شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان قزوین با اضافه کردن این نکته صائب است که «تبدیل زمین زراعی به دامداری در صورتی دارای وصف جزایی نیست که به تشخیص کمیسیون مربوط مانع از تداوم تولید و بهره‌برداری و استمرار کشاورزی نباشد» یعنی چنانچه زمین زراعی به دامداری مانع از تداوم تولید و بهره‌برداری و استمرار کشاورزی شود، بر اساس ماده یک دستور‌‌المعمل تعیین مصادیق تغییر کاربری غیرمجاز، مصداق تغییر کاربری غیرمجاز تلقی شده و مشمول مجازات مقرر در ماده ۳ قانون حفظ کاربری … خواهد بود.»

    ج: رأی وحدت‌ رویه شماره 760 ـ ۱۳۹۶/۴/۲۰ هیأت‌ عمومی دیوان ‌عالی ‌کشور

    بر حسب مستفاد از تبصرۀ ۴ الحاقی به ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، احداث دامداری و سایر موارد مذکور در آن، در روستاها، با موافقت سازمان‌های جهاد کشاورزی و رعایت ضوابط زیست محیطی، بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی‌شود و از شمول ماده ۳ اصلاحی قانون مذکور خارج است و در صورت عدم رعایت شرایط مقرر در تبصره که فوقاً به آن اشاره شد، ضمانت اجرای تخلف از شرط، که در قوانین مربوط پیش‌بینی شده از سوی دستگاه‌های ذیربط، در مورد متخلفین، قابل اعمال و اجرا است. بر این اساس رأی شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان قزوین در حدی که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص می‌گردد. این رأی طبق ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیرآن لازم‌الاتباع است.

    هیأت‌ عمومی دیوان‌ عالی‌ کشور

    منبع: روزنامه رسمی، سال هفتاد و سه، شماره 21115، ویژه نامه شماره 981، سه شنیه 14 شهریور 1396

  • ارائه سند جعلی به مقام قضایی، استفاده از سند مجعول نیست

    ارائه سند جعلی به مقام قضایی، استفاده از سند مجعول نیست

    [box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]

    قضاوت‌آنلاین: جعل در مبایع نامه عادی برای عدم پرداخت الباقی ثمن معامله به دلیل عدم تقدیم عملمیات متقلبانه بر بردن مال مصداق کلاهبرداری نیست و ارائه سند مجعول به مقام قضایی هم مصداق استفاده از آن محسوب نمی شود، زیرا استفاده از سند باید متناسب با استفاده ای باشد که سند به منظور آن ایجاد می شود.

    [/box]

    کلاسه پرونده:800830-90

    شماره دادنامه 500080

    تاریخ صدور: 2/2/93

    مرجع صدور: شعبه 1175 دادگاه عمومی جزایی تهران

    رای بدوی

    در خصوص اتهام آقای م.ق. فرزند ک.، 27 ساله، اهل و ساکن تهران، شغل آزاد، فاقد سابقه محکومیت کیفری و با وکالت آقای د.ر. وکیل قوه قضائیه دایر به جعل در یک برگ سند عادی مبایعه‌نامه مورخه 18/10/92 موضوع یک دستگاه خودروی بنز سواری s350 مدل 2005 به شماره انتظامی … از طریق الحاق سطرهای 7 تا 10 به سند مذکور راجع به قیمت خودرو و نحوه پرداخت ثمن معامله موضوع شکایت آقای م.س. و خانم ف.س. با وکالت آقایان م.الف. و الف.ع. وکلای دادگستری که منجر به صدور کیفرخواست شماره 3964 مورخ 21/10/92 از سوی دادسرای ناحیه 2 تهران شده است؛ دادگاه با توجه به شکایت اولیه شاکیان نامبرده و ملاحظه تصویر سند مجعول (صفحات 260 و 261)، نظریه هیئت سه نفره کارشناسان رسمی دادگستری در رشته خط و امضاء (صفحه 306) که از ایراد و اعتراض موجه متهم مصون مانده است و با عنایت به مزورانه بودن الحاق در سند مذکور که برای اثبات نقدی بودن تمام ثمن معامله و پرداخت تمام مبلغ به فروشنده بوده در حالی که شاکیان مدعی نقدی بودن قسمتی از ثمن و عدم پرداخت قسمت دیگر بوده‌اند و متهم نیز دلیل اثباتی محکمه‌پسندی بر پرداخت مازاد بر مبلغ 49 میلیون تومان به شاکیان ارائه ننموده است و با توجه به دفاعیات غیرموجه متهم و وکیل مدافع محترم ایشان از این حیث و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده، لذا بزهکاری نامبرده از این جهت محرز بوده و صرف نظر از اعلام رضایت بعدی شاکیان که به موجب سند رسمی شماره 11208 مورخ 31/1/93 تنظیمی در دفترخانه 1015 تهران پس از دریافت خسارات وارده اعلام رضایت نموده‌اند، به لحاظ غیرقابل گذشت بودن موضوع و جنبه عمومی آن مستنداً به ماده 536 قانون مجازات اسلامی 1375 و ماده 19 قانون مجازات اسلامی 1392 متهم نامبرده را به تحمل شش ماه حبس تعزیری درجه 6 محکوم می‌نماید. اما در خصوص اتهامات دیگر متهم موصوف دایر به استفاده از سند مجعول مذکور و کلاهبرداری (تحصیل متقلبانه خودروی بنز سواری فوق‌الذکر) که موضوع کیفرخواست یادشده واقع گردیده، صرف‌نظر از اعلام رضایت شاکیان به شرح فوق، از آن‌جا که دلایل اثباتی کافی بر اصل وقوع بزه‌های موصوف وجود نداشته زیرا در مورد استفاده از سند مجعول دلیلی بر استفاده متهم از سند یاد شده به جز ارائه آن به دادسرا در جریان رسیدگی که آن هم به دستور بازپرس محترم رسیدگی‌کننده بوده وجود ندارد و در موردکلاهبرداری نیز عناصر و ارکان تحقق آن از جمله مقدم بودن عملیات متقلبانه و جعل سند بر تحصیل مال فراهم نیست زیرا فرض مسئله و موضوع شکایت اولیه این بوده که پس از دریافت قسمتی از ثمن معامله از متهم و تحویل خودرو به نامبرده مبایعه‌نامه جعلی ارائه شده است و در چنین فرضی کلاهبرداری مصداق نخواهد داشت. بنابه‌مراتب و مستنداً به اصاله‌البرائه و ماده 120 قانون مجازات اسلامی 1392 و بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری رأی به برائت متهم از اتهامات مذکور صادر و اعلام می‌نماید. ضمناً سند مجعول مکشوفه به استناد ماده 215 قانون مجازات اسلامی 1392 پس از قطعیت رأی معدوم گردد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران است.

    رئیس شعبه 1175 دادگاه عمومی جزایی تهران

    شماره رأی: 930997022300453

    تاریخ صدور: 1393/3/31

    مرجع صدور: شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران

    رای دادگاه تجدید نظر

    در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.ق. با وکالت آقای د.ر. نسبت به دادنامه شماره 500080-93 مورخ 2/2/93 در پرونده کلاسه 800830-90 صادره از شعبه 1175 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن آقای م.ق. به اتهام جعل سند عادی مبایعه‌نامه مورخ 18/10/92 موضوع یک دستگاه خودروی بنز سواری350 Sمدل 2005 به شماره انتظامی … از طریق الحاق سطرهای 7 تا 10 به سند مذکور راجع به قیمت خودرو و نحوه پرداخت ثمن معامله و با احراز بزهکاری (و صرف‌نظر از اعلام گذشت بعدی شکات آقای م.س. و خانم ف.س.) و به استناد مواد قانونی به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است، نظر به این‌که تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی ایراد و دفاع مؤثری که از جهات شکلی و ماهوی مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری باشد اقامه ننموده است و از نظر این دادگاه ایضاً دادنامه تجدیدنظرخواسته منطبق با موازین قانونی و دلایل موجود در پرونده است و ایرادی که موجب نقض باشد مشهود نیست و به استناد بند الف ماده 257 از قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می‌گردد. رأی صادره قطعی است.

    رئیس شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه

    منبع: قضاوت‌آنلاین به نقل از پژوهشگاه قوقه قضاییه

  • مجازات نگهداری تجهیزات دریافت از ماهواره

    مجازات نگهداری تجهیزات دریافت از ماهواره

    [box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]

    نشریه مأوی از زمان تأسیس، چند سال پیاپی نشست های قضایی قضات سراسر کشور را انعکاس می داد که مورد استقبال جامعه حقوقی کشور نیز قرارگرفت اما متأسفانه این فعالیت ارزشمند بنابه‌جهات نامعلومی متوقف شد! پیشتر نقدی نیز در همین خصوص منتشر شد. مع‌الوصف تلاش خواهم کرد تا از آرشیو بانک اطلاعات حقوقی شخصی، نشست های قضایی معتبر را پس از تطبیق با تغییرات قوانین ماهوی و شکلی در دسته بندی های موضوعی در قضاوت آنلاین منتشر نمایم. نشست حاضر برگرفته از روزنامه مأوی، شماره 237 تاریخ 10 آبان 1382 می‌باشد.

    [/box] (بیشتر…)